سالروز شهادت علامه شهید «مرتضی مطهری» در تقویم تاریخ ایران یعنی روز دوازدهم اردیبهشت ماه به نام «روز معلم» نامگذاری شده تا قداست، جایگاه و نقش والای این واژه در فرهنگ ایرانی و اسلامی به نمایش گذاشته شود. 

برهمگان واضح و مبرهن است که معلم پیشران توسعه، تعالی و پیشرفت کشوراست و در حوزه فرهنگی و اجتماعی طلایه‌دار «هدایت»، «تفکّر» و «اندیشه ورزی». معلم را باید تربیت کننده نسل بشر بر پایه ارزش های دینی، کرامات انسانی، خردورزی و حیات معنوی دانست.

این روز فرصت مناسبی است برای پاسداشت تمام مجاهدت های شبانه روزی این قشر که با کمترین چشم داشت بزرگترین خدمات را به جامعه ارائه داده و هیچگاه نگاه طلبکارانه در برابر خدماتش نداشته است.این قشر فرهیخته که هر روز در پای تخته ها با آموزش پا در میدان جهاد میگذارند در کارزار حماسه نیز خوش درخشیدند به گونه ای که در دوران دفاع مقدس بیش از 4900 شهید را تقدیم اسلام و انقلاب کردند.

این آمار بالای شهدای معلم در دوران دفاع مقدس حکایت از عمق باور دینی و عاملیت این گروه به آنچه که آموزش می دهند، دارد. شهدای معلم همانطور که در زمان حیات خود آموزگار بودند در واپسین ثانیه های عمرشان نیز درس سرخ عشق، ایثار و از خودگذشتگی را به جامعه آموختند و این همان چیزی است که باعث گردیده تا معلمان از دیگر اقشار اجتماعی عزیزتر باشند. به عبارتی ثانیه های عمر هر معلم می تواند معنای واقعی جهاد تبیین و افسران این میدان گسترده باشد.

توجه به معلمان و نقش تاثیرگذار آنان در جهاد تبیین امروز بیش از هر زمان دیگری احساس می شود اما این مهم نیازمند توجه به آنان و تلاش بر رفع دغدغه های معیشتی و مالی آنان دارد. یقینا معلمی که در گیر و دار نیازهای روزانه گرفتار آمده نمی تواند در این میدان بزرگ و حساس به درستی به ایفای نقش بپردازد لذا ضرورت دارد متولیان امر بازبینی در نوع نگاه خود نسبت به نقش بی بدیل معلمان داشته باشند و تلاش ها را بر رفع نیازهای این قشر معطوف سازند.

امروز ما نیازمند بهره مندی از حداکثر امکانات فرهنگی در جامعه برای تعمیق فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی هستیم و چه امکانی بهتر از معلم که خود ذاتا بستر ساز فرهنگی است.