احمد مسجدجامعی در جلسه شورای شهر تهران:
غفلتی در میراث معاصر شده که باید به آن توجه شود
عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت: غفلتی از میراث معاصر ما وجود داشته که باید مورد توجه قرار گیرد. میراث معاصر ما در حقیقت ادامه همان میراث فرهنگی و میراث طبیعی است که از گذشته آمده و شکل امروزی پیدا کرده است.
به گزارش معاونت ارتباطات و بین الملل شورای اسلامی شهر تهران احمد مسجدجامعی در یکصد و نود و نهمین جلسه شورا ضمن تشکر از شهرداری بابت مشارکت در برگزاری جشنواره فیلم فجر گفت: این مشارکت هرسال بوده اما امسال شاهد نوآوری در آن بودیم که مربوط به آموزش های شهروندی از طریق سینما بود. این نوآوری هم جذاب و هم تاثیرگذار بود که لازم است آن را ادامه دهیم چون آموزشهای رسمی و دانشگاهی در امور شهروندی چندان کار ساز نیست بلکه آموزشی عمومی و فراگیر میطلبد و خوشبختانه پایه این کار امسال با کمک سینماگران در جشنواره فجر گذاشته شد
جشنواره به برنامه ای صوری و فاقد تاثیرگذاری تبدیل نشود
عضو شورای شهر افزود: نکته دوم که به نظرم جالب بود و در سینمای امسال هم به خوبی شاهد آن بودیم پرده برداشتن از رویه و ظاهر زیبا و فریبنده شهر بود. فیلم ها به عمق فرهنگ جاری و ساری در کوچه پس کوچه های شهر رفته بودند و حتی چهره های هولناک شهر را که واقعی هم هست بیان کردند،
وی به چند مثال که در سینمای امسال به خوبی نشان داده شده بود اشاره کرد و گفت: مسئله کودکان کار خیلی خوب بیان شد و فضای عمومی هم طالب این نوع نمایش هست. غیر از کودکان کار پرداختن به زندانیان زیر سن 18 سال و همین طور نمایش فضاهای اجتماعی که همه این ها در جای خود بسیار مهم اند.
مسجدجامعی با اشاره به این که سینمای ما به شناخت از عمق فضای اجتماعی ایران خیلی نزدیک شده تاکید کرد: از آن جا که اولویت مسائل اجتماعی هم در سیاستهای ما هست این موضوع میتواند زمینهای را فراهم کند تا ما به سینما مسائلی که در فیلم ها پرداخته می شود توجه و پیرو آن عمل کنیم.
فیلمهایی که به مسائل کوچه پس کوچه های شهر بپردازد اهمیت زیادی دارد
عضو شورای شهر یادآور شد: حالا که سال هاست جشنواره ای به نام جشنواره فیلم شهر شکل گرفته و به ما رسیده می بایست به آن توجه لازم را داشته باشیم. تولید فیلمهایی که پوست و ظاهر شهر را بشکافد و به مسائل کوچه پس کوچه ها و مشکلات درون شهر بپردازد اهمیت زیادی دارد. این موضوعی بوده که در جشنواره فیلم شهر مغفول مانده. من در اینجا نظر شهردار محترم را به این مسئله توجه میدهم که جشنواره فیلم شهر جدی گرفته شود و رفتارمان به گونه ای نباشد که این جشنواره به برنامه ای صوری و فاقد تاثیرگذاری تبدیل شود
میراث معاصر ما ادامه میراث فرهنگی و میراث طبیعی است
مسجدجامعی در ادامه جلسه به میراث معاصر پرداخت و گفت: ما نسبت به میراث طبیعی اسنادی داریم و فعالیتهایی در این زمینه انجام داده ایم. میراث فرهنگی هم همین وضعیت را داشته و تلاشهایی هم در این خصوص انجام شده که در شورای شهر هم اسناد ارزشمندی راجع به هر دو به تصویب رسیده است.
عضو شورای شهر با بیان این که فکر میکنم عبارت «میراث طبیعی» اولین بار در اسناد شورای شهر به کار گرفته شده است بیان داشت: اما غفلتی از میراث معاصر ما وجود داشته که باید مورد توجه قرار گیرد. میراث معاصر ما در حقیقت ادامه همان میراث فرهنگی و میراث طبیعی است که از گذشته آمده و شکل امروزی پیدا کرده است.
وی افزود: شما ممکن است بخواهید نسبتی میان میراث فرهنگی با مناسبات و شرایط امروز زندگی برقرار کنید که کار دشواری است اما میراث معماری نوین اتفاقا برخاسته از نیازهای انسان امروز، شهر امروز و زندگی امروز است و از این جهت خیلی سریع می تواند وارد عرصه زندگی شود و ماندگاری و پایداری و تجربه آن به درد امروز ما خیلی بیشتر میخورد
میراث معماری، پاسخ گوی نیاز امروز ما است
مسجدجامعی با اشاره به این که ما میراث طبیعی و میراث فرهنگی را به عنوان اصولی پایدار در شهرسازی و معماری مورد توجه قرار داده و می دهیم گفت: باید متوجه این نکته باشیم که میراث معماری پدیده جدیدی نیست و ادامه همان شرایطی است که از گذشته آغاز شده است.
عضو شورای شهر با بیان این که این میراث به کسانی تعلق دارد که با آن سرمایه توانسته اند امروز سبک خاصی از معماری را خلق کنند بیان داشت: با توجه به این که امروزه مسئله شهرسازی مورد توجه قرار گرفته است باید گفت میراث معماری پاسخ گوی نیاز امروز ما است و می توان از آن بهره برد.
وی به کارکردهای کمیسیون شهرسازی اشاره کرد و گفت: ما این کمیسیون را در تهران و در کل ایران تشکیل دادیم که اقدامی جدید بود. یعنی می توانیم و باید از میراث خودمان که توسط بزرگان خلق شده و متاسفانه رو به نابودی است، برای شهرسازی امروزی استفاده کنیم.
ذی نفعان محلی در نامگذاری ها مشارکت و حضور داشته باشند
احمد مسجدجامعی در ادامه جلسه امروز گفت: ضرورت دارد به مسائل، سطحی و سرسری نگاه نکنیم. ما برنامه ها و تصمیماتی در خصوص نامگذاری ها داشتیم که به هر حال مبنایی داشتند و یکی از مبناها آن بود که ذی نفعان محلی در نامگذاری ها مشارکت و حضور داشته باشند وگرنه اتفاقی نمیافتد.
عضو شورای شهر تهران با ذکر یک مثال گفت: مثلا در مورد میدان و بازارچه شاپور باید گفت مردم آن را هم چنان به همین نام می شناسند حالا شما آن را میدان وحدت اسلامی نام گذاری کنید و تابلو بزنید. اما آن چه امروز شاهدش هستیم مردم پس از گذشت 40 سال هنوز میگویند میدان شاپور، بازارچه شاپور. خیابان امیریه هم همین طور است. زمانی که نام پهلوی داشت مردم میگفتند ما بچه امیریه ایم، نام مصدق گرفت و باز هم مردم گفتند بچه امیریه ایم. بعد که ولیعصر شد مردم همچنان میگفتند بچه امیریه ایم.
احمد مسجدجامعی با اشاره به این که بیشترین جشنهای نیمه شعبان در همین خیابان امیریه برگزار میشود بیان داشت: مسئله این است که ذی نفعان محلی نسبت به هویت محله، سابقه و تاریخ آن علایقی دارند که نباید نادیده گرفته شوند.
ما چه کاره ایم که برای نام معابر و اماکن تصمیم بگیریم
وی افزود: ما از نظر مردم اطلاع چندانی نداریم. مگر ما چه کاره ایم که برای نام معابری که مردم سال ها در آن زندگی کرده اند تصمیم بگیریم. ما مردم را نمایندگی می کنیم و بهتر است در باره نامگذاری ها از خودشان و نمایندگان محلی شان یعنی شورایاری ها نظر بخواهیم.
عضو شورای شهر به مصوبه یک فوریتی نامگذاری معابر پرداخت و گفت: ما مصوبه ای یک فوریتی داریم که تقریبا اکثر دوستان جزء 3،4 نفر آن را امضاء کردند و الان چند ماه از آن میگذرد. طبق آن مصوبه شورایاران و ذی نفعان محلی باید در مورد نام گذاری محله خود مشارکت داشته باشند. این بحث خیلی روشن هست. بالاخره تهران به این بزرگی و کوچه پس کوچه هایش را که ما نمیشناسیم و طبیعتا نمی توانیم در مورد نامی که باید بر آن ها گذاشته شود تصمیم بگیریم. من خواهشم از هیئت رئیسه این است که بالاخره این مصوبه را فعال کنند که شورایاران تا این حد گله مند نشوند که چرا از آن ها نظرخواهی نمی شود.
به دلیل برخی لجبازی ها نام برخی شخصیتهای ارزشمند مغفول ماند
وی با اشاره به اینکه هویت تهران کمتر از طبیعت تهران نیست یادآور شد: شما وقتی نام روی مکانی میگذارید برای آن تعیین هویت میکنید، وقتی گفته می شود "علم آدم الاسماء کلها" باید دانست که اسم، موضوع مهمی است. خدا به آدم اسم را آموخت، اسم یک نسبتی با مسما دارد. در مورد شهر وقتی میگوییم شهر با هویت یا شهر با شناسنامه باید آگاه بود که این اسمها چندان هم قراردادی نیست. ما اگر این اسم ها را با نظر اهالی و ساکنان یا نمایندگانشان در شورایاری ها عوض کنیم در حقیقت از هویت شهری دفاع کرده ایم.
عضو شورای شهر تهران با ذکر این موضوع که شخصیتهای ارزشمند ملی در شهر تهران بودند اما به دلیل برخی لجبازی ها نام و یادشان مغفول مانده بود گفت: نامگذاری معابر به نام این بزرگان حرکت بسیار خوبی است که شورای ما انجام داد و من از نخستین اعضایی بودم که این پیشنهاد را دادم و به حمدالله به ثمر نشست.
مسجدجامعی افزود: خوشبختانه اهمیت تغییر نام ها را ذی نفعان محلی هم میفهمند و این نکته ای نیست که فقط ما بفهمیم. ما که مشارکت گریز نیستیم مشارکت پذیریم و حق ساکنان و ذینفعان است که در این مورد مشارکت داشته باشند. اگر به این مشارکت توجه نکینم دچار خسران می شویم. مگر قبل از ما خیابان سپه سالار را به خیابان صف تغییر نداده اند و الان دوباره به سپه سالار تغییر نکرده است؟ این مورد و مانند آن نشان می دهد اگر اسم ها ریشه نداشته باشند دچار آسیب میشوند.
لازم است مکانی شایسته دهخدا به نام او نامگذاری شود
مسجدجامعی در خصوص سخن یکی از اعضای شورا که اظهار داشت از مردم بخواهیم تاا از میان دو اسم دهخدا و پسیان یکی را انتخاب کنند گفت: طبیعی است که دهخدا در برابر مردم نیست و مردم در برابر دهخدا نیستند، دهخدا در کنار مردم بود ، زندگی و سرگذشتش بر این همدلی با مردم دلالت میکند. لازم است مکان یا معبر مهمی به نام دهخدا باشد.
وی افزود: بی شک لازم است نام دهخدا در این شهر و در این پایتخت زبان فارسی باشد و بدرخشد. تاکید می کنم که پایتخت زبان فارسی و نه پایتخت ایران، یعنی پایتخت ایران فرهنگی. اما نگوییم مردم از میان دو نام «دهخدا» و «پسیان» باید یکی را انتخاب کنند. قطعا باید جای مناسبی به نام دهخدا در این شهر وجود داشته باشد و ما به آن افتخار می کنیم و آن مکان افتخار آمیز است.
مسجدجامعی با بیان این که با این گونه تغییر نام ها و نامگذاری ها مخالفم تاکید کرد: کسی مخالف مشاهیری چون دهخدا نیست. چه کسی الان مخالف اکبر رادی است. برای نامگذاری به نام او هم نیاز به نامه هیچ کس نیست. ما بهتر از هر کس می دانیم اکبر رادی چه جایگاهی دارد
عضو شورای شهر با اشاره به این که نامگذاری مکان یا معبری به نام دهخدا قابل تقدیر است زیرا نام مبارکی است اظهار کرد: این که می گویم تغییر نام از پسیان به دهخدا در این ایستگاه انجام نشود و طرح آن به کمیسیون برگردد به این دلیل است که کمیسیون راه و جای مناسبی برای دهخدا پیدا کند و برای آن تدبیری بیاندیشد.
وی افزود: نباید اینگونه تلقی شود که شورا مخالف دهخدا است. در شورا احدی مخالف دهخدا نیست احدی مخالف مرتضی ممیز و اکبر رادی نیست. خوشبختانه یکی از ویژگی های این شورا این است که این اسمها را مطرح و انتخاب کرد.
15-198