برنامه سوم زمینه‌ساز توسعه متوازن شهری است
برنامه سوم زمینه‌ساز توسعه متوازن شهری است
تهران، شهري با اصالت و هويت ايراني - اسلامی سرسبز و شاداب، دانش‌پايه، هوشمند و جهانی امن و مقاوم در برابر انواع آسیب‌ها، همراه با تعدیل نابرابری‌ها و تأمین همه حقوق شهروندی کلان‌شهري، با عملکردهاي ملي و جهاني و با اقتصادي مدرن و مرکزيت امور فرهنگي، پژوهشي و سياسي در سطح کشور و حداقل يکي از سه شهر مهم و برتر منطقه آسياي جنوب غربي است؛ اینها بخش کوچکی از انبوه مطالب برنامه دوم شهرداری تهران است. حجم سیاست‌های کلی در کشور به یک کتاب شباهت دارد و کم‌کم درکتابخانه‌ها جا خوش کرده است و در مراکز دانشگاهی تدریس می‌شود. تاکنون شش برنامه در کشور تصویب شده و بعید است کارشناسان زبده و صاحب‌نظران، حاضر به تأيید این مطلب باشند که مسیر طی‌شده در شش برنامه کشور، منطبق با اهداف و راهبردهای مصوب برنامه‌های شش‌گانه بوده است. اگر چنین بود، وضع و حال اقتصادی، اجتماعی، قضائی و فرهنگی ما شکل دیگری داشت و به‌جای ابرچالش‌ها، امروز شاهد ابرموفقیت‌ها بودیم.
غرض اینکه نظام برنامه‌نویسی در کشور ما نیاز به بازنگری دارد. اجماع نظری درضرورت، کیفیت، کمیت و اولویت‌ها وجود ندارد، متن‌ها بسیار آرمان‌گرایانه تنظیم می‌شود، ارتباط ارگانیک بین کارشناسان، مدیران، و ذی‌نفعان درخور ملاحظه نیست و جایگاه قانون‌گذار و مجری محل مناقشه است. آخرین مصوبه مجلس در‌این‌باره، شاهدی بر مدعاست؛ دولت 36 ماده را به صورت لایحه تقدیم مجلس کرد و 145 ماده به قانون برنامه ششم تبدیل شد. سؤال این است؛ چه باید کرد؟ برنامه دوم شهرداری تهران سال چهارم را پشت سر می‌گذارد و طبق اعلام معاون محترم برنامه‌ریزیف فقط 30 درصد مواد و تبصره‌ها محقق شده و با وجود برنامه راهبردی در دوره گذشته، برنامه مبنای عمل نبوده است. در شش ماه گذشته، مدیران پیشین در جلسات کمیسیون‌ها و صحن، کمتر سخن از تبصره‌های برنامه به میان آوردند.
بنابراین برنامه سوم شهرداری تهران بايد چند ویژگی متمایز با رویه‌های قبلی داشته باشد. با تنظیم نظام‌نامه شرایط مناسب و ساختارمند برای استفاده از تجارب جهانی، مصوبات و عملکرد گذشته، مشارکت مدیران و کارکنان ستاد وصف شهرداری، کارشناسان و دانشگاهیان و هم‌زمان تعامل با شورا و کمیسیون‌ها فراهم شود، بر اختصار، واقع‌گرايی و آینده‌نگری تمرکز شود، لایحه و مصوبه نهايی مختصر و قابل چاپ در یک دفترچه جیبی باشد تا همواره در دسترس مدیران و ناظران قرار گیرد، به رئوس کلی و سیاست‌های فعالیت‌های اصلی و اصلاح ساختار بپردازد و از ورود به روش‌ها و جزئیات پرهیز کند، مرزهای قانون‌گذاری، اجرا و نظارت را شفاف کند، به برنامه اعلام‌شده شورای پنجم که مبنای رأی مردم به لیست امید بوده، به‌خصوص در زمینه شفافیت، پاسخ‌گويي، انضباط مالی و اقتصادی، مبارزه با فساد، حفظ و ارتقای محیط زیست، حفظ باغات، حل مسئله ترافیک و توسعه متوازن و متعادل شهر تهران توجه کند.
در برنامه سوم باید از بلندپروازی‌های پرهزینه پرهیز شود، منابع پایدار و ایجاد ارزش افزوده در دارايی‌های شهر و کوچک‌سازی و چابکی ساختار اداری، مقررات‌زدايی، ترویج و زمینه‌سازی مشارکت شهروندان را مدنظر داشته باشد و به‌طور اجمال مانیفستی باشد که بر مبنای آن، پنج سال شهر، شهروندان، شورا و شهرداری در حرکتی هماهنگ با سایر ارکان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، شرایط را برای توسعه متوازن شهر فراهم کنند و در پایان برنامه، شهری زیباتر، آرام‌تر، امیدبخش‌تر و اقتصادی بارونق را نوید دهد.
_442.jpg)
