کودک آزاری و بازتاب های هیجانی

کودک آزاری و بازتاب های هیجانی

جامعه مفهومی است که گویای واقعیتی فراتر و بیش از جمع چندین فرد است. آنچه به جامعه معنای دیگرگون می‌دهد، شبکه‌ای نادیدنی و درهم تنیده از شناخت‌ها، یادبودها، سرگذشت‌ها، انگیزه‌ها، دلبستگی‌ها، آرزوها و کنش-واکنش‌های مشترک است. شبکه معنایی، شبکه بازخورد(نگرش)ی، هویتی و سرگذشتی که بود یا نابودگی تن‌ها و فردها را به هم پیوند زده است، و این پیوست برخاسته از اعتماد ژرف و دلبستگی‌های هویتی است. از این بستر سرمایه‌ای پدید می‌آید که گرچه با دیگر گونه‌های سرمایه در پیوند است ولی نادیدنی(غیرعینی) است و تعیین کننده اثربخشی سرمایه‌های دیگر به شمار می‌رود. آنچه در جامعه ایران امروز مورد پرسش و در میان متخصصان علوم انسانی مایه نگرانی است، سرمایه اجتماعی مبتنی بر اعتماد و امید است. پدیدآوری سرمایه‌ها ناگهانی و یا فوری نیست. بویژه سرمایه‌های نادیدنی و انتزاعی‌تر از جمله سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی، برخاسته از فرآیندهای جامعه پذیری، آموزش و بالندگی هستند که به زمان، تعامل، مکان و سازوکارهای مناسب بستگی داشته‌اند.

 الهام فخاری - روانشناسhttp://www.iran-newspaper.com/newspaper/BlockPrint/205334
و عضو شورای شهر