وی گفت: اگر شهرداری واقعا مخالف این لایحه بود باید آن را پس می‌گرفت. اما شهرداری هم لایحه را استرداد نمی‌کرد و هم با آن مخالفت می‌کرد.

خانم آروین افزود: منطق این لایحه درست است و من با رد لایحه مربوط مخالف بودم، در کشور به تقسیم کار تخصصی باید پایبند باشیم و وقتی پایبند نیستیم نتیجه اش می‌شود آنچه که امروز در شهرداری شاهدیم.
وی گفت: مثال مشخصی با عدد رقم در خصوص گرمخانه‌ها می‌زنم. شهرداری تهران برای این گرمخانه‌ها هم ساختمان می‌دهد و هم پول آب و برق آن ساختمان را می‌دهد و هم برای هر نفر؛ شبی ۳۰ هزار تومان در اختیار آن بهره بردار مسئول گرمخانه قرار می‌دهد.
شبیه به همین مورد در گرمخانه‌های بهزیستی هم وجود دارد با این تفاوت که نه ساختمان می‌دهد و نه پول آب و برق و گاز پرداخت می‌کند و برای هر نفر، شبی هم ۱۱ هزار تومان پرداخت می‌کند.
آروین افزود: اگر ما این مراکز را در اختیار بهزیستی با نظارت موثر و شفافیت قرار دهیم یعنی ده برابر میتوانیم از منابع موجود استفاده کنیم. شخصا موافق واگذاری بصورت شفاف با شاخص‌های سنجش پذیر بودم تا ببینیم این هزینه‌ای که می‌شود تا چه اندازه خروجی دارد.
وی گفت: واقعا تا چه حد می‌توانیم معتادان را به بستر اجتماع و دامن خانواده هایشان بازگردانیم. متاسفانه این هزینه غیر شفاف صرف می‌شود و هدررفت منابع آن بسیار است.
عضو شورای شهر تصریح کرد: باید منافع شهر و شهروندان را در نظر بگیریم وببینیم این منابع کجا صرف بشود هدررفت کمتری دارد؟