٢٦مرداد سال ١٣٦٩معاون استاندار لرستان و مسؤل ستاد آزادگان استان بودم.

از چندروز قبل مردم با شور و شعف چشم براه ورود فرزندان رشيد خويش از اردوگاه‌هاي رژيم بعثي صدام بودند.مجموعه دولت و نهادها عاشقانه همه شرايط انجام يك استقبال غروآفرين را فراهم كرده بوديم.لحظه ديدار رزمندگان اسير شده فرارسيد.اولين اتوبوس حامل اين سرافرازان در جايگاه و در ميان انبوه منتظران مشتاق متوقف شد.سعيد اوحدي (معاون رئيس جمهور و رئيس بنياد شهيد و امور ايثارگران كنوني)به همراه ديگر آزادگان عضو حلقه اول محور آزادگان(مرحوم حجت الاسلام و المسلمين ابوترابي) در آغوش مردمي وطن قرار گرفتند. استان حال و روز فرح‌بخش و غير قابل تصويري داشت.در همان هفته اول ايشان را به عنوان رئيس جديد ستاد آزادگان معرفي كرديم.براي تسريع در رسيدگي به امورشان كل ظرفيت مديريت استان بسيج شد.گروه مددكاري ستاد به صورت حرفه اي نسبت به بررسي و شناخت مشكلات فردي و خانوادگي آنان درابعاد پزشكي،اجتماعي،خانوادگي و...اقدام كرد.

 

با مديريت كارآمد آقا سعيد و همكارانش كه تماما آزاده بودند و اهتمام مديريت استان علاوه بر تأمين خدمات اجتماعي لازم در كوتاه‌ترين زمان ممكن مسئله اشتغال و در اختيار گذاشتن زمين براي ساخت مسكن اين عزيزان فراهم شد.گروه هنري آزادگان به فوريت با خلق آثار هنري دوران اسارت ابتدا فضاي فرهنگي لرستان‌ و در ادامه ساير شهرهاي كشور را تحت تاثير عميق قرارداد.موفقيت آقا سعيد و ساير همكارانش در حدي درخشيد كه بنا به تشخيص اسوه آزادگان مرحوم ابوترابي وي به مركز فراخوانده شد و در نقش مشاور ارشد ايشان قرارگرفت.

 

اكنون كه پس از گذشت سي سال و در سالگرد ورود آزادگان تصوير زيباي آن روزها را در ذهنم مرور مي كنم، دوگانه خشنودي و افسوس روانم را متأثر مي كند.رضايت خاطر از اوج اميد و وحدت عمومي آن دوره كه نقطه عطف تاريخ انقلاب اسلامي به شمار مي رود. افسوس از اين جهت كه آن صفا،صميميت،تعهد فردي و عمومي،ايثار و صداقت و ساير خصيصه هاي روان اجتماعي آن روز ها اكنون گم شده و غائبان فرهنگ عمومي كشورم هستند.

 

اميدوارم به بركت خون شهيدان، تحمل رنج جانبازان، ایستادگي آزادگان و نيات پاك دوستداران انقلاب و ايران شاهد باز توليد آن ايام ميمون و مبارك باشيم.

 

ان شاءالله

 

سید حسن رسولی - عضو شورای اسلامی شهر تهران