سیداحمد علوی؛
دل نوشته ای برای حاج قاسم
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شورای اسلامی شهر تهران، سید احمد علوی عضو شورا در صفحه شخصی خود در اینستاگرام دلنوشتهای را به مناسبت سومین سالگرد شهادت سردار شهید حاج قاسم سلیمانی منتشر کرد.
در بخشی از یادداشت علوی آمده است: آنقدر یاران پاک و با وفا دور تا دور حاج قاسم دیدم که کمترین پاداش آنها نزد خداوند شهادت بود، دریافتم که حاج قاسم کادرسازی و تربیت یاران خویش را در محضر حضرت زهرا (س) و ائمه اطهار (ع) و با مدد آن بزرگواران پیش برد و اینچنین در عالم موثر واقع شد.
برای موثر بودن در عالم لازم نیست ساکن منطقه و شهری خاص و یا محصل مدرسه و دانشگاهی خاص باشید. در ایام شهادت حضرت زهرا (س) و همزمان با سالگرد شهادت سردار دلها توفیق شد سری به کرمان به ویژه روستای قنات ملک محل تولد و تحصیل اولیه ایشان بزنیم. روستایی حدودا ۲۰۰ کیلومتر دورتر از شهر کرمان و در پای کوهی که قشنگ معلوم بود سالهای دور ایل سلیمانی در آنجا مستقر شده با جادهای پر پیچ و خم و کم رفت و آمد و مدرسهای که مشخصا دهها سال از عمر آن میگذرد و هنوز دهها سلیمانی در آن و آنهم چند پایه در یک کلاس در حال تربیت هستند و مردمانی که علیرغم محرومیت، سفره نانشان را با مهمانان حاجی تقسیم کردند. در مسیر با خودم فکر میکردم که اگر از این سفر سخت ولی دلچسب توشهای برگیریم همین است که برای موثر واقع شدن در عالم و کشور لازم نیست حتما ساکن و متولد شهر و منطقهای خاص باشیم، حتما لازم نیست در مدرسه و دانشگاهی خاص تحصیل کرده باشیم؛ حتما لازم نیست از خانوادهای با شرایط خاص مالی و رفاهی باشیم. اگر چنین نبود نباید حاجی از روستایی دور افتاده در زیر کوههای کرمان به چنین جایگاه جهانی و بینالمللی برسد که دنیا را متاثر از خود کرده است. با خودم فکر می کردم اراده خالصانه، همت و عزم، و توسل به خداوند و نان حلال پدر و مادر و خیلی چیزهای دیگر که ما نمیدانیم حاجی را تبدیل به ژنرالی کرد که نجات جهان از شر داعش فقط یکی از کارهای او برای بشریت بود. وقتی به حسینه بیت الزهرا (س) و و مزار پاک آن شهید جانفدا رفتم. آنقدر یاران پاک و با وفا دور تا دور حاج قاسم دیدم که کمترین پاداش آنها نزد خداوند شهادت بود، دریافتم که حاج قاسم کادرسازی و تربیت یاران خویش را در محضر حضرت زهرا (س) و ائمه اطهار (ع) و با مدد آن بزرگواران پیش برد و اینچنین در عالم موثر واقع شد. آری گاهی لازم است سفر کنی و خودت را در جایگاه آن عزیزان قرار دهی تا کمی بتوانی عظمت جایگاه آنها را درک کنی و قدرشان را بهتر بفهمی.