ضرورت تعادل ميان عوامل تشکيلدهنده محيط زيست
ضرورت تعادل ميان عوامل تشکيلدهنده محيط زيست
رئيس کميسيون سلامت، محيط زيست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی که در ویژه نامه " شهر و شورا " روزنامه شرق به چاپ رسید بر ضرورت تعادل و تناسب ميان عوامل تشکيلدهنده محيط زيست تاکید کرد
براي حفاظت از محيط زيست بايد ميان عوامل تشکيلدهنده محيط زيست تعادل برقرار باشد. هنگامي که عوامل تشکيلدهنده از نظر کمي، کيفي و ارتباطي در شرايط مطلوبي قرار داشته باشند، محيط زيست در وضعيت تعادل قرار ميگيرد و هنگامي که هريک از عوامل موصوف تغيير کند، تناسب و تعادل محيط زيست به هم خورده و اين نبود تعادل و تهديد، باعث تخريب محيط زيست ميشود.
براي حفاظت از محيط زيست بايد ميان عوامل تشکيلدهنده محيط زيست تعادل برقرار باشد.
عوامل طبيعي نظير باران، جريان آب، خاک و گياهان نهتنها عامل تخريب نيستند، بلکه موجب پالايش محيط زيستاند. افزايش جمعيت و ميل به رفاه بيشتر، پيشرفت تکنولوژي، توسعه اقتصادي و... و به عبارتي انسان و عملکرد او عامل اصلي تخريب و آلودگي محيط زيست است؛ بهگونهاي که سرعت تخريب، فرصت تصفيه و پاکسازي را از طبيعت گرفته است.
روند نزولي شاخصهاي محيط زيست، ضرورت توجه مديريت شهري را به مسئله ارتقاي متوازن و برنامه حفظ محيط زيست دوچندان ميكند. شهر تهران بهمثابه موجود زندهاي است که پويايي و سرزندگي در آن جريان دارد، ازاينرو مديريت شهري بايد با برنامهريزي مناسب، شهر را براي شهروندان زيستپذیر کرده و امکان فعاليتهاي شهري را در آن فراهم كند.
بديهي است که در اين برنامهريزي، شناسايي دقيق مسائل و چالشهاي محيطزيستي در اولويت قرار ميگيرد. چالشهايي نظير وابستگي زياد به سوختهاي فسيلي، بهرهگيري از خودروهاي شخصي، شيوه حملونقل شهري که در نتيجه آلودگي هوا، دفع نادرست زبالهها يا سوزاندن آنها و به عبارتي عدم اجراي مديريت صحيح پسماند که منجر به آلودگيهاي آب، خاک، هوا و منظر ميشود.
معضل هدررفت انرژي، فضاي سبز، آلودگي صوتي، آلودگي نور، کاهش تنوع زيستي و...، محيط زيست شهر تهران را با چالشهاي جدي روبهرو کرده؛ بهگونهاي که برخي پژوهشگران از بحران محيطزيستي تهران به عنوان بحران بزرگ و انکارناپذير شهر ياد کردهاند.