پلاسکو پایان وقوع فجایع در شهر نیست

پلاسکو پایان وقوع فجایع در شهر نیست

 نا ایمن بودن تهران واقعیتی است که نمی توان آن را نادیده گرفت و چنانچه تصمیم گیری اساسی و  بنیادی در این خصوص اتخاذ نشود باید هر لحظه منتظر بحران های دیگری در کلانشهر تهران باشیم.

 ‌حادثه آتش سوزی  که موجب از دست دادن آتش نشانان فداکار واحتمالا برخی از شهروندان عزیز وصاحبان کسب در پاساژ پلاسکو شد نمونه ای از مجموعه ای گسترده از ساختمان هایی است که در شهر تهران در نا ایمنی به سر می برند ، چراکه تهران در یک بی قاعدگی تمام عیار شکل گرفته و زیرساخت ها ، بناها و ساختمان های آن نیز بدون توجه به مقررات ملی ساختمان، استاندارها و ضوابط ایمنی شکل گرفته اند ، در نتیجه به دلیل نداشتن نظام برنامه ریزی توسعه شهری و بی برنامگی و عدم رعایت مقررات ملی ساختمان و استاندارد های ایمنی و عدم توجه کافی به پدافند غیرعامل وقوع چنین بحران هایی اجتناب ناپذیر به نظر می رسد . ساختمان پلاسکو تنها یک نمونه از هزاران پروژه و بنای  نا امن شهری است که نیازمند تصمیم گیری و تصمیم سازی و اقدام اصولی در این خصوص است و چنانچه توجهی به این موضوع مهم نشود امکان بروز و ظهور آنچه در پلاسکو رخ داد، وجود خواهد داشت.

نا ایمن بودن شهر تهران محرز است ، بنا بر این نباید دنبال اظهار نظرها ی احساسی ، مقطعی و موضوعی و موضعی باشیم بلکه باید در صدد حل چالش ها ی اساسی بود، چراکه این معضل تنها در ساختمانی مانند پلاسکو خلاصه نمی شود و امکان بروز و ظهور اتفاقات مشابه در شهر تهران بصورت گسترده وجود دارد.

وضعیت زیر ساخت های شهری ، معابر و خیابانها نیز بهتر از بناهای نا ایمن نیست ، مغارها  ، فرونشست ها و حفره های ایجاد شده در معابر و عرصه های عمومی شهر و آتش سوزی ها طی سال های اخیر موجب شده شهروندان در شهرتهران  نیز احساس ایمنی نکنند.بنابراین می توان گفت ایمنی و مدیریت بحران  پاشنه آشیل و چالش اساسی کلانشهر تهران است و از آنجا که ایمنی و مدیریت بحران جزو ماموریت های نرم افزاری در حیطه مدیریت شهری است متاسفانه طی دهه های گذشته بویژه دهه اخیر در تخصیص اعتبارات لازم این موضوعات مورد غفلت واقع شده اند.

متاسفانه ما کمتر از حوادث و رخدادهای گذشته درس می گیریم  و حوادثی که در شهر تهران رخ می دهد بصورت مقطعی و زودگذر دغدغه مسئولان شده و بعد از چند روز به دست فراموشی سپرده می شود.

شورای اسلامی شهر تهران در دوره چهارم در برنامه 5 ساله دوم عملیاتی شهرداری تهران ماموریت های ایمنی و مدیریت بحران را در کنار سایر ماموریت ها مورد تصویب قرار داده و وظایف شهرداری را در طول هر سال از برنامه بصورت مشخص تعیین کرده است و با ارائه طرح ها و مصوبات، شهرداری را ملزم به ارتقاء تجهیزات مبتنی بر تکنولوژی های نوین در عرصه ارائه خدمات ایمنی و افزایش اعتبارات لازم در این خصوص نمود اما متاسفانه شهرداری تهران در تخصیص اعتبارات مربوط به مصوبات ، عمل نکرده و همواره تمایل داشته در حوزه های سخت افزاری و پروژه های عمرانی که برای شهروندان قابل مشاهده است هزینه کند.

‌ وقوع بحران هایی نظیر حادثه پلاسکو نشان داد عدم توجه به ماموریت های حوزه  نرم افزاری  در مدیریت شهری بسترساز اصلی بروز بحران هایی نظیر نبود ایمنی در شهر تهران و کاهش کیفیت زندگی می شود. واقعه تلخ پلاسکو باید درس عبرتی شود که به ایمن سازی  در سطح شهر بیشتر توجه کنیم  تا  یک تصمیم اساسی و زیربنایی گرفته شود.