تابستان ، فراغت ، جوانان

تابستان ، فراغت ، جوانان

واژه " جوان " معناهای بسیاری را درونش نهفته دارد ؛ نشاط ، سرزندگی ، پویایی و خلاقیت از جمله مفاهیمی هستند که می توانیم در جوانی بیابیم و این انرژی و نیروی جوانی است که می تواند با هدایت و برنامه ریزی درست آینده کشور را با مفهوم توسعه گره بزند و یا اینکه با انبوهی از گم گشتگی ها و چالش ها رو به رو سازد . پس بی شک اهمیت پرداختن به جوانان و تدوین استراتژی مناسب با بهره گیری از نیروی جوانان برای پیشبرد کشور به سمت توسعه پایدار بر کسی پوشیده نیست .
در آخرین سرشماری که در سال 1390 انجام گرفت، جمعیت کشورمان در حدود 76 میلیون و 100 هزار نفر گزارش شده است ، که بنابر آن جوانان(15 تا 29 ساله) 31.5 درصد معادل 23.7 میلیون نفر کشور را تشکیل داده اند و این حکایت از آن دارد که ایران همچنان کشور جوانی است . این سرمایه عظیمی است که می تواند سرمایه اجتماعی مهمی برای ما محسوب شود ، که به هیچ وجه نمی توان شعارگونه و فرمایشی به برنامه ریزی برای آن پرداخت ، که در این صورت با کم‌توجهی به خواسته‌های ضروری این نسل و ضعف ساختارهای مشارکتی و نبود اثربخشی کنش‌های مشارکتی با چالشی جدی در این حوزه رو به رو خواهیم شد . جوانانی که در هر عرصه ملی با حضورشان نشاط اجتماعی و سیاسی را به میدان می آورند شایسته آن هستند که به نیروی تعقل و تفکر و خلاقیت آنها اعتماد شود و این اعتماد آفرینی به جوانان در اداره امور و تصمیم گیری ها بخشی از خواست ملی است که در انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی نیز شاهد آن بودیم ، به طوری که رای بخشی خیل عظیمی از مردم به کاندیداهای جوان بیانگر نهادمند شدن مفهوم اعتماد بر اثر شایستگی های جوانان است ، شاید به نوعی می توان ان را در برابر تجربه هایی قرار داد که نتوانستند گره از مشکلات این نسل بگشایند و اکنون باید کار به دست خود جوانان سپرده شود .
در نگرش بنیان گذار انقلاب اسلامی نیز همواره جوانان از جایگاه و نقش بالایی برخوردار بودند و شاهد آن حضور جوانانی است که همواره در کنار ایشان بودند و این حکایت از اعتماد حضرت امام (ره) به جوانان در عرصه های سخت دارد . پس از فوت امام (ره) نیز توجه به بهره گیری از پتانسیل جوانان در دوران سازنندگی مورد توجه قرار گرفت و در دوران اصلاحات این باور به منحصه ظهور نشست و در سال 1377 شورای عالی جوانان با رویکرد تعیین اهداف و سیاست ها و خط مشی ها در امور فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی جوانان و تدوین راهکارهای مناسب و ایجاد هماهنگی بین دستگاههای مرتبط با امور جوانان تشکیل شد که در سال 1379 نیز بنا اهمیت این موضوع ، سازمان ملی جوانان با رویکرد اتاق فکری برای تدوین استراتژی مناسب جهت برنامه ریزی در حوزه جوانان جایگزین این شورا شد و به نظر می رسید این سرآغازی برای تمرکز و برنامه ریزی در حوزه ای مهم باشد. اما به مانند دور تسلسلی که گاه همواره در آن قرار می گیریم با روی کار آمدن دولت نهم ساختار های ایجاد شده منحل گشت و نگاه دیگری بر حوزه جوانان حاکم شد و توجه به موضوعات جوانان در حد لوایح و مصوباتی کلی نگر محدود شد .
آنچه اکنون محل پرسش قرار دارد اینکه چطور ساختار سازی هایی که با ساعتها کار کارشناسی ، پس از دوران سازنندگی و در دوران اصلاحات برای تدوین استراتژی و راهبرد جهت ساماندهی امور جوانان در سطح کلان و خرد سیاست گذاری و برنامه ریزی در امور جوانان شکل گرفته بود با لایحه و مصوبات موردی که به نظر می رسد نتوانست خروجی لازم را داشته باشد جایگزین می شود ؟ چرا که بی شک بدیهی ترین اقدام در حوزه برنامه ریزی ایجاد ساختاری متمرکز جهت اقدام کارشناسی و البته اجرای درست قانون و برنامه است .

این موضوعی است که نه تنها در سطح برنامه ریزی های کلان بلکه در عرصه سیاست گذاری های خرد شهری با آن مواجه هستیم . ایجاد بسترهای مناسب برای رشد و نخبه پروری جوانان و از سویی هدایت برنامه ریزی برای گذران اوقات فراغت با رویکرد بهره مندی از انرژی جوانی از جمله موضوعاتی است که باید با تمرکز گرایی به برنامه ریزی هدفمند برای آن پرداخت که در غیر این صورت از ظرفیتی غفلت کرده ایم . اکنون با نزدیک شدن به فصل تابستان به نظر می رسد که سازمانهای مرتبط باید با تشکیل اتاق های فکر و برنامه ریزی های کارشناسی به هزینه هدفمند بودجه های در اختیار جهت امور جوانان بپردازنند تا از به هدر رفتن سرمایه های فکری و نیروی جوانی در سرگرمی های دنیای ارتباطی توخالی شبکه های مجازی جلوگیری شود و نسل آینده به جای صرف هزینه و وقت گزاف برای یکجانشینی های مجازی به پویایی در عرصه خلاقیت و نوآوری بپردازد و با حضور در عرصه بیرونی نشاط و شور اجتماعی را به شهر و شهروندان انتقال دهد . اکنون عرصه گردشگری شهر تهران ظرفیت مناسبی برای برنامه ریزی اوقات فراغت جوانان در کنار سایر شهروندان است ولی مهم این است که شهرداری تهران و سازمانهای مرتبط با ارائه خدمات مناسب بتوانند به جذب این سرمایه ها بپردازند و نه آنکه توجه به جوانان صرفا در شعار و کلام مدیران و مسئولان خلاصه شود .
در این عرصه نقش شورایاران که نیروهای جوان و صاحب ایده در میان آنها حضور دارند از اهمیت بالایی برخوردار است ، چرا که شورایاری ها می توانند با توجه به شناخت دقیق شرایط و جغرافیای شهری محله و نیازهای جوانان به هدایتگری برنامه ریزی مسئولان شهری برای اوقات فراغت جوان بپردازنند که پیشنهاد می گردد شهرداران مناطق از اندیشه شورایاران جوان برای برنامه ریزی در حوزه جوانان و به تعبیر دیگر سپردن کار به جوانان استفاده کنند که این خود منجر به برنامه ریزی متناسب با خواست و نیازهای شهروندان می شود .