قسم به قلم
قسم به قلم
حرفه مان نگارش اخبار و گرد آوری اطلاعات و رساندن پیام به مخاطب است این تعریفی آکادمیک از شغلمان است. برخی هم بر این عقیده اند که ما همان مهندسان افکار عمومی هستیم. این روز ها مخاطب را به افکار عمومی می شناسند. هر چه می خواهد باشد و یا باشیم ما خبر نگاریم و عاشق راه مان که همان آگاهی بخشی است.
روز شهادت همکارمان را به روز بزرگداشت حرفه خبر نگاری اختصاص دادند. این خود یک نشانه است. نشانه ایی از خاص بودن و خدایی بودن. خداوند در قرآن کریم به قلم قسم خورده است. این هم باز نشانه ای است بر پاک بودن.
خبرنگاران انسانهایی آزاده و پاک اند که رخت خطر بر تن کرده و می نویسند از باید ها نبایدها ، از زشتی ها و زیبایی ها از بودن ها و نبودن ها. تار و پود پیام را می تنند تا نگاشته شود آنچه در نهان و اشکار دیدن و ندیدن بوده است. برخی از ریسمان بافته شده خبرنگاران می شوند تافته ایی جدا بافته. تافته هایی که حتی به زیر می کشند بافنده شان را.
آگاهی بخشیدن به جامعه را در قسم نامه نا نوشته ای خوانده ایم. خبر نگاریم و نگارنده اخبار.
این حرفه تا جایی پیش رفته که در گرماگرم مهمترین و سرنوشت ساز ترین مذاکرات بین المللی به کمک سفیران دیپلماسی کشور مان می شتابد و آنجایی که وزیر امور خارجه از بالکنی کوچک وقتی خود را در مقابل دوربین و قلم خبرنگاران قرار میگیرد او نیز در لباس یک خبرنگار شروع به پیام رسانی می کند. این گونه می شود که ریشخند های شیطنت آمیز رقیب بر گونه می خشکد. این رسالت اصلی حرفه خبرنگاری است.
امروز، روز خبر نگار است بهانه ای است برای بیشتر دیده شدن مان، اما افسوس این روز هم می شویم نگارنده آنهایی که ولع دیده شدن دارند. تقدیر و تشکر از حرفه مان باز می شود چراغی برای نشان دادن کسانی که می خواهند از ما تقدیر کنند. اما باید گفت که ما در هر جایگاهی که باشیم چه در رسانه یا روابط عمومی یک خبر نگاریم رسالتمان رساندن پیام است و بازتاب دهنده انعکاس آن. پس ای کاش در چنین روز مقدسی می گفتند از سختی ها و نبودهایی که در شغلمان به آن نیاز مندیم و آن آرامش و امنیت شغلی است. این کمبود را فرقی نمی کند در چه جایگاهی باشی اگر خبر نگار باشی و مهر این حرفه بر پیشانیت حک شده باشد همیشه حس می کنی.
کاش در این روز تقدیر کنندگان، تریبون ها را در اختیار خبرنگاران می گذاشتند تا آنها هم سخن بگویند از انتظاراتشان، کمبود ها و بود های حرفه شان و بگویند در بالا رفتهایشان حداقل کاری که می توانند انجام دهند تامین امنیت شغلی خبرنگارانی باشد که در به اوج رساندنشان نقشی اصلی و کلیدی داشتند. ای کاش ما خبرنگاران تنها در این روز برای خودمان می نگاشتیم.
به راستی چه زیباست اندیشه ای که در مقابل قلم زانو زند و واژه های که در خدمت بیان حق براید. همکاران عزیز روزمان مبارک.
