نظرسنجی از مردم با رفراندوم شهری
نظرسنجی از مردم با رفراندوم شهری
الهام فخاری در هفتهنوشتهای شهروندی روزنامه ایران از رفراندوم شهری با نظرسنجی از مردم نوشت:
هفته گذشته به جلسههای پیدرپی و فوقالعاده شورا برای بررسی برنامه پنج ساله سوم توسعه شهری تهران گذشت. در ارزیابی و پایش برنامه دوم گزارش میشود که انحراف و تحققنیافتن برنامه چشمگیر بوده است. برنامهگریزی یا برنامهستیزی آگاهانه یا ناآگاهانه یکی از ویژگیهای منفی فرهنگی ما است و در مدیریت بخشهای دولتی، عمومی و خصوصی به چشم میخورد. با این همه نباید از بهبود ناامید شد و برنامه را چیزی آرایشی و فانتزی فرضکرد. برنامه نقشه راه آینده شهری تهران میتواند باشد. در برنامه پنج ساله سوم شهر تهران برخی بخشهای برنامه دوم ادامه یافته و برخی بخشها با رویکردهای تازه افزوده یا مورد تاکید واقع شدهاند.ازجمله این تاکیدها سیاستهای زمانبندیشده برای جایگزینی روشهای آمدوشد شهری، پشتبانی از خودروهای همگانی بهویژه برقی و ریلی، همکاریهای مردمی برای برپایی و نگهداری بافت سبز شهری بهویژه باغچههای محلهای، کاهش بهرهبرداری از آبهای عمومی و چاههای غیرمجاز، برجستهسازی سلامت شهری (روانی، اجتماعی، بدنی)، تضمین ساماندهی نما و وضعیت صدا در شهر و برای نخستین بار پرداختن به هنر عمومی شهری و حکم برنامهای برای تدارک تجربههای همگانی و مردمی آفرینشهای هنری است. شوربختانه همانگونه در سالهای گذشته ساختمان و فضاهای همگانی شهر به سوی اعیانیسازی و پولی شدن رفت، دسترسی مردم به تجربهی دستورزی هنری هم کاهش یافت، هنر تجاری و پولی شد و حتی سازمان فرهنگی- هنری شهرداری کار خود در فراهمسازی زمینهی تجربه هنری عمومی شهری مردم را کمرنگ کرد. هنگامی که از مفهومهایی مانند همکاری شهروندی و آفرینندگی (خلاقیت) سخن گفته میشود باید پیشزمینههای تجربی و مهارتی پرورش شهروندی و آفرینندگی فراهم شود. این تجربه عمومی هنر شهروندی همیشه به یک اثر هنری شگفت نمیانجامد ولی دستساختهای از آنِ خود، تجربهای از پرداختن و ساختن، و گونهای رهایی از تنش و آزادی از فشارهای زندگی شهری پدید میآورد. تجربههای هنر عمومی شهری میتواند در ساختار بازیهای شهری هم دیده شود. دستاورد بازی و تجربه آفرینش هنر شهروندی شادابی، همبستگی و خودکارآمدی است. همان گمشدههایی که همهی ما در زندگی روزمرهمان جستجو میکنیم. یکی دیگر از ویژگیهای ارزشمند حکمهای برنامهی سوم پرداختن به بندهای قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت است که در بخشهای گوناگون دیده شد. توجه به پیگیری و انجام زمانبندیشدهی حکمها ازجمله الگوی شهر دوستدار کودک(مصوب 12 سال پیش!) و برنامهی ویژه توجه به نیاز و امکان بهرهبرداری از ظرفیتهای شبانه تهران، و پافشاری روشن بر حرکت در مسیر هوشمندسازی و سامانههای همگانی اطلاعات شهری و شهرداری از دیگرارزشهای برنامه سوم هستند. آنچه در این میان جاافتاده توجه ویژه به گروه سنی نوجوانان، نپرداختن به چگونگی تضمین بازکردن فضا برای همکاری مردم و پرسمان شهری هستند. پرسمان شهری(رفراندوم شهری) ازجمله روشهایی است که نقش مردم را در تصمیمگیری درباره مسالههای کلیدی تضمینمیکرد.