اخذ بهاى تردد در تونل ها و چند نكته
اخذ بهاى تردد در تونل ها و چند نكته
در روزهای اخیر، در رسانه ها و شبکه های اجتماعی، لایحه تعیین نرخ بهای خدمات تردد وسایل نقلیه در تونل ها و معابر خاص، مساله اصلی بسیاری از کنشگران بود. لایحه در حجم وسیع مورد انتقاد قرار گرفت. خاستگاه انتقادات، البته یکسان نیست و علاوه بر طرح نظراتی از منظر عدالت اجتماعی، حق بر شهر، شیوه مدیریت شهرداری و یا شیوه نگاه نسبت به چگونگی اداره شهر، نقد و نظرهایی مطرح می شد که بی مبنای روشن و خاستگاه معین، حاوی پیش داوری ها و بعضا، دادن اطلاعات غلط به مخاطب بود.
در توضیح موضوع، می توان به چند نکته اشاره کرد.نکته اول اینکه به طور طبیعی، همواره در دستگاه اجرایی لوایحی در سطوح کارشناسی در دست بررسی است. در رابطه با لوایح، فرایندی که در شهرداری به عنوان دستگاه اجرایی طی می شود، سازوکاری چنین دارد: در هر واحد تخصصی، حسب ضرورتی که کارشناسان آن واحد تشخیص بدهند، صورت مساله ای که حل آن نیازمند وضع مقررات باشد، شناسایی و احصا می گردد. ایده ای مطرح، و تبدیل به متن می شود.
در نهایت پس از تدوین متن به عنوان پیش نویس لایحه، این پیش نویس به معاونت برنامه ریزی و امور شورای شهرداری ارسال می شود و در کارگروه لوایح و طرح ها (به عنوان یک کارگروه کارشناسی) و پس از آن در کارگروه سه نفره مدیریتی مطرح می شود.
پس از تصویب در این دو کارگروه، لایحه از سوی معاون برنامه ریزی، برای شهردار ارسال می گردد، و در صورت موافقت شهردار، لایحه به شورا ارسال می شود. بنابرین آنچه در قالب لایحه در دستگاه اجرایی و در این مورد، در شهرداری مطرح و به شورا ارسال می شود، خلق الساعه نیست و مراحل کارشناسی و مدیریتی متعددی را می گذراند.
در این میان، لایحه تعیین نرخ بهای خدمات تردد وسایل نقلیه در تونل ها و معابر خاص، هنوز در میانه راه در شهرداری است، در کارگروه های معاونت برنامه ریزی و امور شورا در حال بررسی است و هنوز به منظور توشیح، برای شهردار ارسال نشده و به تبع آن، هنوز به شورا نیامده است. آن دسته از همکاران عزیز رسانه ای، که خبر زودهنگام دادند که، تونل های تهران پولی می شود؛ چگونه توجه نکردند که لایحه مورد نظر، هنوز در حد پیش نویسی در معاونت های ذيربط است و حتی به مرحله تایید توسط شهردار تهران نیز نرسیده تا به شورا ارسال شود.
نکته دوم اینکه مطرح شدن طرح ها و لوایح در صحن شورا نیز، خلق الساعه نیست. بررسی طرح ها و لوایح، سازوکاری طولانی دارد. و هر موضوع، در کمیسیون های مرتبط و کمیته های خاص آن کمیسیون ها، از چند نظرگاه مورد بررسی قرار می گیرد. گزارش های کارشناسی کمیسیون ها در اختیار اعضای شورا قرار می گیرد و بعضا در صحن ارایه می شود.
اینگونه نیست که لایحه ای، امروز مطرح شود و فردا به صحن بیاید و رای گیری انجام شود و تمام! اتفاقا نکته ای که در اینجا دارای اهمیت است، تلاش پرحاصل و پرارج همکاران ما در شورا در جهت گفتگو و تعامل با همه گروه های ذینفع در رابطه با هر تصمیم است.
ضمن اینکه، سابقه نشان داده است اعضای شورای پنجم، که برآمده از یک لیست واحد انتخاباتی هستند، در مباحث کارشناسی در صحن صریح ترین اختلاف نظرها را می گویند و می شنوند. تلاش می کنند اقوال مختلف را بشنوند و بهترین آن را برگزینند.
در نهایت باید گفت؛ فضای تضارب آرا که به مدد رسانه ها و شبکه های اجتماعی فراهم آمده است، فضای مبارکی است. از سوی دیگر، شورای پنجم و مدیریت شهری در این دوره، به دلایل مختلف – که می توان در جای دیگر به آن پرداخت – به مرکز ثقل توجه شهروندان تبدیل شده است و این امر، مسوولیت مدیران و سیاستگذاران شهری را سنگین تر می کند. مدیران و سیاستگذاران شهری می دانند – و باید بدانند – که دوران تصمیم گیری در اتاق های بسته به سرآمده است و امروز، همه ما در اتاق های شیشه ای تصمیم می گیریم و همانگونه که در پیشگاه پروردگار متعال مسوولیم، در مرتبه بعدی در برابر شهروندان نیز پاسخگو باشیم و اطمینان بدهیم تصمیم برخلاف خیرعمومی نخواهیم گرفت.
از سوی دیگر، به عنوان نمایندگان مردم در شورای اسلامی شهر تهران، از برخی همکاران رسانه ای انتظار داریم در انعکاس واقعیات به مردم با دقت و حساسیت بیشتری عمل کنند و شیوه آن مجری محترم را در پیش نگیرند که خبر داد، لایحه در کمیسیونی در شورای شهر در حال بررسی بود و قرار بود به صحن بیاید، اما به دلیل شدت انتقادات در فضای مجازی و رسانه ها، اعضای شورا کلا پشیمان شدند و موضوع را منتفی کردند!/ منبع روزنامه هشهری
