باید شهر را از خواب بیدار کرد

باید شهر را از خواب بیدار کرد

بخش مهمی از تعاریفی که ما درا رتباط با مسائل مختلف ذکر می کنیم برگرفته از فرهنگ ونیاز جامعه است؛ در ماه محرم شاهد نوعی زیست شبانه در شهر هستیم؛ این اتفاق در شبهای عزاداری و روضه خوانی و نیز ماه رمضان هم رخ میدهد؛ این نیاز تجربه جدیدی را برای شهر تهران فراهم کرده؛ باید با توجه به نیازهای شهر و نیز با توجه به خدماتی که 24 ساعته ارائه م یشود، این ظرفیت را توسعه داد. رویکرد ماب ه زیست شبانها ینا ست که ظرفیت هایی را تامین کند؛ حفظا منیت شهر یکیا زا ین ظرفیتهاست؛ فضاهای خالیا حتمال بروز ناامنی را فراهم م یکنند؛ وقتی گردش شبانه 24 ساعته باشد، امنیت بیشتری هم برقرار می شود؛ بیشترین آمار مربوط به وقوع ناامنی در شب است » حفره های خالی « به خصوص در جاهایی که به آن م یگوییم و تردد و همان نظارت اجتماعی، تامین کنندها ی امنیت است وان مهم در شهری مثل تهران که جمعیتی حدود هشت و نیم میلیون نفر در شب و حدود 13 میلیون نفر در روز جمعیت دارد، به چنین نگرشی نیاز دارد.

علاوه بر ایجاد امنیت، عوامل اساسی دیگری باعث شده زندگی شبانه مورد توجه مدیران شهری قرار بگیرد که عبارتند از؛ سرزندگی شهری و ا قتصادی که 8 ساعت می خوابد. میشود این اقتصاد را زنده کرد؛ موضوع اصلی اینجاست که چرا از ظرفیت های کشورمان ا ستفاده نمی کنیم؟

ما مخاطبان و علاقه مندان زیادی در این زمینه داریم؛ برای نمونه، موزه هایمان و کتابخانه هایمان

ساعت اداری دارند.

شورای شهر تهران طرحی را تهیه کرده تحت عنوان زیست شبانه که در آن از شهرداری تهران

درخواست شده این ظرفیت را فراهم کند؛ این طرح در کمیسیونهای فرهنگی و شهرسازی قرار

دارد وبا فوریت به صحن شورا آمد و مورد تصویب قرار گرفت و احتمالا در هفته آینده بتوانیم آن را

مورد بررسی قرار داده و شهرداری تهران را مکلف کنیم.

در دهه 80 طرح دیگری مصوب شده بود که شورا  شهرداری و سازمان زیباسازی را مکلف کرده بود که با نورپردازی مناسب بتوانند شهر را از نظر ایمنی تضمین کنند اما بحث اصلی این است که وقتی امنیت شهر ار تضمین  می کنیم در راستای عدالت اجتماعی حرکت کنیم.

عدالت تنها این نیست که رویکرد ما به مسائل از نظر اقتصادی باشد؛ موضوع عدالت اجتماعی می تواند به لحاظ فرهنگی هم موردن ظر قرارب گیرد. افرادی که در روز نمی توانند از ظرفیت های فرهنگی و هنری استفاده کنند در شب هم نمی توانند و در این زمینه عدالت برقرار نیست.

برقراری عدالت اجتماعی در شهر یک وظیفه جدی برای برنامه ریزان است و این مهم، نیازمند

آموزش های لازم است.

بخشی از این مهارت آموزی را مدیریت شهری و بخشی را نهادهای دیگر مثل آموزش و پرورش و

صدا وسیما و. ..بر عهده دارند.

آنچه مهم است شما شب را برای حیات آنهایی که در روز نمی توانند از آن استفاده کنند زنده نگاه دارید. از این طریق، طبیعتا تعاملات اجتماعی و استفاده از فضاهای عمومی برای شهروندان بیشتر می شود که فرصتی برای تعاملها و کمبود تنش ها است و این فرصت یگانه ایست که میتواند بخشی از مشکلات فرهنگی وا جتماعی را در درونا رتباطات انسانی و شهروندی مرتفع کند.

اما این سوال در جواب آنهایی که بر عدما منیت در زندگی شبانه تاکید م یکنند، مطرحا ست که آیا با خاموشی در شب تواسته ایم امنیت شهر را تضمین کنیم؟

البته بخشی از این امنیت بر عهده خود شهروندان است که تحت عنوان نظارتا جتماعی می توان ا ز آن یاد کرد. باید گفت که دربرنامه جامع زیست شبانه از حمل و نقل عمومی تا مراکز ارائه خدمات متنوع در نظر گرفته شده ا ست.