دلنوشته اى براى تهران
دلنوشته اى براى تهران
١٤ مهرماه روز تهران است، ترجيح دادم به جاى شركت در مراسم مختلف رسمى گراميداشت روز تهران، بى آنكه دغدغه دير رسيدن به جلسه اى را داشته باشم، با مردم تهران باشم، با اتوبوس، مترو، سوارى هاى كرايه، بى آر تى، ون هاى خطى و تاكسى، زمانى را در شهر گذراندم و البته گاه پياده رفتن هاى اجبارى كه ١٥ دقيقه دلهره آور آن در تاريكى از ساعت ٢٠:٠٥ تا ٢٠:٢٠ بود، وقتى از يک چهارراه تا منزل را قدم زنان در حالى كه با عبور هر موتورسوار در پياده رو راهم را به خيابان تغيير مى دادم و محكم كيف دستی ام را مى گرفتم طى شد.
در تمام طول مسير كه از ساعت ١٥ شروع شده بود مردم را، ساختمان ها را، فروشگاهها، مال ها، دستفروشان، اتوموبيل‌ها، چنارها، و كودكان سر چهارراه‌ها را، يعنى تهران را تماشا كردم، شهرى مظلوم كه بيشترين بار مشكلات كشور را بدوش مى كشد و قد خم نمى كند.
شهرى كه شهروندانش چه در فقر مطلق و مهجور باشند و چه مست از مال و ثروت باشند را پذيرا است. شهرى كه دزدهايش هم مكتب هاى متنوعى دارند، برخى مانند سارق منزل ما، مهارتش بالا رفتن از ديوار خانه ها است، گروهى سلطان و دلال سكه و دلارند و جماعتى زمين خوار يا پاچه خوار اين و آن.
شهرى به تمام معنى مدرن در عين حال ستتى، مذهبى، صنعتى، تاريخى، فرهنگى، هنرى و بسيار سياسى، با طبيعت و كوهستانى دلپذير كه حتى با وجود تهاجم برج ها و ساخت و ساز هاى هولوگرامى، هنوز غرور البرز را تداعى مى كنند.
در تمام طول مسير به چهره ها كه دقت مى كردى، آنچه كمتر ديدم، لبخند بود و البته در پايتخت گويا كسى دلواپس تهران نيست، نه دلال هاى خيابان فردوسى، نه تجار مخبرالدوله، نه رزومه بدستان مشتاق پست مديريتى، نه تازه بدوران رسيده هايى كه قيمّت دلار، ثروتشان را كم و زياد مى كرد.
حتى آن كارگردانى كه فيلم اجتماعى مى‌سازد نيز، بيشتر نگران فروش گيشه بود تا دلشوره تهران را داشته باشد.
براى اينكه لبخند بر لبان مردم شمال و جنوب و شرق و غرب تهران نقش ببندد، اين شهر سربلند بماند و آهن و سيمان نتواند سيماى آينده اش را بيش از اين تيره و تار كند، راهى نداريم جز برند سازى از پتانسيل‌هاى پايتخت براى خلق ثروت و افزايش رفاه و آسايش مردمانش.
بازار تهران، كوهستان تهران، آثار تاريخى فرهنگى تهران و تنوع قومى و سبک زندگى مردم تهران قابليت تبديل شدن به برندى جهانى و منطقه اى را دارد.
بازاريابى بين المللى براى ورود گردشگران فصلى ورزشى، دوستداران كوه، برف و آفتاب، بيابان و كوير ، بازرگانان علاقمند به گذر در مسير راه ابريشم و دوستداران تاريخ، هنر، فرهنگ و ادب پارسى همه و همه مى توانند براى تهران ثروت بيافرييند و شهرت، با نابش نور خردورزى و تدبير بر مديريت شهرى راه بالندگى تهران روشن مى‌شود./امتداد
