زهرا نژادبهرام :
فرونشست تهران در بخشهای جنوب و جنوب غربی به سمت لایه پایینی شهرستان کرج در حال حرکت است
کمیسیونهای شهرسازی و عمران شورای شهر تهران، پیرو درخواست سازمان نقشه برداری کشور، به بررسی پدیده فروریزش و فرونشست زمین در تهران پرداختند.
به گزارش معاونت ارتباطات و اموور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران به نقل ازخبرنگار اجتماعی خبر فوری٬ زهرا نژادبهرام، عضو هیات رئیسه شورا و رئیس کمیته شهرسازی شورا توضیح داد که دشت تهران مشمول فرونشست سیستماتیک می شود که در بخشهای جنوب و جنوب غربی که به سمت لایه پایینی شهرستان کرج در حال حرکت است.
نژادبهرام، با بیان اینکه این نوع فرو نشستها در جهان زیاد مشاهده می‌شود مانند کالیفرنیا که حدود ۹ متر فرو نشست داشته، گفت: پدیده‌ای که مختص شهر ما نیست، معمولا به دلیل تغییرات لایه های زمین قابل مشاهده است.
به گفته او فرونشست معمولا به دو دلیل اتفاق می افتد؛ یکی برداشت بی‌رویه از منابع آب و دیگری وجود گسل‌ها اما بحث اصلی این است که باتوجه به برداشت‌های بی‌رویه از منابع آبی و غیر آبی زمین، که در راستای توسعه از منابع زمین صورت می گیرد، فرونشست ایجاد می شود و به واقع آسیبهای جدی برای سازه های سطحی و زیرزمینی به ارمغان می آورد.
نژادبهرام تاکید کرد که سه مساله طبیعی شهر تهران را تهدید می کند؛ موضوع سیلابها، فرونشست زمین و زلزله که مهم این است که وقتی میزان منابع برداشتی از زمین با منابع تزریقی به آن هم خوانی نداشته باشد، مساله فرونشست بیشتر نمود پیدا می کند.
نژاد بهرام توضیح داد که دشت رفسنجان، مشهد، کرمان، دشت کبود، جنوب تهران و... مشمول فرونشست می شوند: دشت ورامین بارزترین نمونه ها در تهران است که با حدود ۲۰ سانتی متر بارزترین فرونشست را داشته.
به گفته عضو شورای شهر تهران حدود ۸۴۰ میلیون متر مکعب آب در تهران مصرف و ۸۰۰ میلیون بازگشت دارد که این عدم تراز مصرف و بازگشت، مساله ایست که ما را نگران می کند.
او گفت: شهر تهران بیش از ۹۲۵ هزار پارسل دارد که ۹۰۰ هزار پارسل آن به شبکه فاضلاب متصل شدند.
او گفت: دوهزار کیلومتر شبکه جمع آوری آبهای سطحی در تهران وجود دارد؛ ۷۶ کیلومتر تونل فاضلاب و ۹۰۰۲ هزار انشعاب آب که با توجه به اینها باید ۲۲ تصفیه خانه در تهران دایر شود که بخشی از آن هنوز تکمیل نشده است.
به گفته نژادبهرام، سالانه ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب، برای حفظ و نگهداری فضای سبز استفاده می شود که ۱۴۰ میلیون متر مکعب آن، از منابع زیرزمینی تامین می شود؛ ۸۴۰ میلیون متر مکعب مصرف آب تهران است که ۳۰۰ میلیون متر مکعب از میزان آبیاری بازگشت دارد. اما در سال ۱۳۳۵ سرانه مصرف آب برای هر ایرانی ۷ هزار متر مکعب بود و در سال ۱۳۹۵ به کمتر از ۱۵۰۰متر مکعب رسید. این میزان در استان تهران ۵۰۰ متر مکعب و در شهر تهران ۱۸۰ متر مکعب است که این عمق فاجعه را نشان می دهد.
نژادبهرام ادامه داد: سازمان فاضلاب، زمین شهری و نقشه برداری، تنها به ارائه توضیحات بسنده نکنند؛ بلکه برای جلوگیری از استقرار کاربریهای صنعتی آب بَر و بزرگ مقیاس، راهکار ارائه دهند تا در زراعت و کشت، تغییراتی ایجاد شده؛ ضریب نفوذپذیری و حفظ ارازی طبیعی افزایش یابد؛ از ایجاد سکونتگاههای شهری و روستایی جلوگیری شده و رویکرد سخت گیرانه ای برای برداشت از چاههای آب زیر زمینی در نظر گرفته شود.
