نهم اردیبهشت، روز شورا‌ها نامگذاری شده است؛ همانطور که می‌دانیم نظام مقدس جمهوری اسلامی یکی‌ از مبانی اصولی خود را برپایه تعامل ‌‌و مشورت قرارداده و بنیانگذار انقلاب حضرت امام‌خمینی (ره) نیز از همان ابتدا در تصمیم‌گیری‌ها از خردجمعی بهره‌‌گرفته و تاکید‌ ویژه‌ای بر این اصل داشتند.

درواقع شورا نهادی جمعی و تصمیم‌گیر است که بر پایه دموکراسی بنا شده است؛ لذا ضرورت دارد آن دسته از افرادی که با نگرشی جز این به عضویت در شوراها نگاه دارند تغییری در نگرش خود ایجاد کنند.

نمی‌توان منکر این شد که با تاسیس شوراها قدرت بخشی از نهادها کاهش یافت و همین امر موجب شد تا در تصمیم‌گیریها و سیاستگذاری‌‌های آنچه اهمیت بیشتری در پیشبرد و توسعه دارد محقق شود.

در جایگاهی که مشکلات ‌‌و خواسته‌های مردم بررسی می‌شود نهادی تحت عنوان شورای شهر باید بر تمامی امور و‌فعالیت‌هایی که در سطح شهر صورت می‌گیرد نظارت داشته باشد تا اگر با مواردی همچون نقض قانون، اهمال و کم‌کاری و هرآنچه موجب مانع و ایجاد کندی در توسعه شهر می‌شود ورود و رسیدگی کند.

از آنجایی که اعضای شورای شهر با رای مردم برای پیگیری و رسیدگی‌ به مطالبات آنان و برای نظارت بر هرآنچه در شهر رقم می خورد متعهد شدند؛ اولین مرجعی که موظف به پاسخگویی و ارائه گزارش به آن هستند شهروندان و مردمی هستند که اعمال و رفتار و خروجی عملکرد آنان را نظاره می‌کنند.

واقعیت امر این است که حتی اگر بهترین مقررات و قوانین برای فعالیت شوراها به تصویب برسد و افراد متخصص و کاردان هم به عضویت این نهاد مردمی درآیند و در بالاترین سطوح نیز بین تمامی نهادها و سازمان‌ها معطوف شود تا زمانی‌که مردم از عملکرد‌مان رضایت نداشته باشند، هیچ اقدام موثری صورت نگرفته است.

ما اعضای شورای ششم شهر تهران از همان ابتدا شعار شورای خدمت را برای ارائه خدمات به مردم در نظر گرفتیم تا از همان ابتدا و سرآغاز مسیر چیزی جز آبادانی، توسعه و پیشرفت شهر را مورد توجه قرار ندهیم.