شوراهای اسلامی شهر و روستا اصلی مترقی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هستند که می توان آنها را بازوهای قدرتمند نظام و چشمان تیزبین و نظارتی آن برای تحقق هرچه بهتر خدمت به مردم دانست؛ شوراهای اسلامی شهر و روستا برآمده از رای مردم و به عبارتی شکل گرفته از یک تفکر جمعی هستند؛ شوراهای اسلامی شهر و روستا ثمره نگاه ژرف اندیشانه بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) بوده که به مردم توجه ویژه داشتند و بر این نکته تاکید می کردند که از حضور مردم، آرای مردم و مشورت آنان در اداره امور می بایست بهره برد.

یقینا این نگاه راهبردی که هم اکنون در سراسر کشور ساری و جاری است زمینه ساز کاهش تصدی گری و واگذاری امور به مردم است. روز شوراها را باید مغتنم شمرد و بر این نکته تمرکز نمود که با تکیه بر قانون، این شوراها هستند که در شهرها و روستاها امکان ایجاد زمینه های لازم برای استفاده از ظرفیت های مردمی در اداره امور شهرها و روستاها را دارند و مردمی سازی اداره شهرها را عهده دار هستند. در دستور کار قرار گرفتن این مهم زمینه ساز ایجاد مدیریت یکپارچه شهری خواهد شد. موضوعی که از دیرباز نیاز آن در شهرها و روستاهای کشور احساس می شد و هم اکنون نیز به عنوان یک خلاء جدی مورد توجه کارشناسان است.

شوراهای اسلامی شهر و روستا از نظر قانونی از ظرفیت های گسترده ای برای خدمت رسانی به مردم برخوردار هستند که در صورت استفاده صحیح از این فرصت می توان این توقع را داشت که بسیاری از مشکلات حوزه مدیریت شهري را از پیش روی برداشت و زمینه ساز تحول در زندگی جمعی در بستر شهر و روستا شد.نزدیک به دو سال از عمر دوره ششم مدیریت شهری گذشته است و در حوزه های مختلف از ظرفیت قانونی شورا برای رفع بسیاری از موانع استفاده شده، خصوصا در حوزه فرهنگی و اجتماعی. شورای شهر تهران در این دوره از مدیریت شهری بر این نکته تاکید دارد که تمامی فعالیت های شهری در حوزه های عمرانی، معماری، شهرسازی، خدمات شهری، حمل و نقل و... می بایست در بسترهای فرهنگی و اجتماعی پایه گذاری شوند و این همان حلقه مفقوده ای است که باید مورد توجه و اهتمام جدی سیاستگذاران و برنامه ریزان قرار گیرد.

این باور می بایست در مدیریت شهری نهادینه گردد که بزرگترین پروژه های فنی و عمرانی در صورت عدم توجه به شاخصه های فرهنگی و اجتماعی نمی تواند به نتیجه مطلوب و اقبال حداکثری مردم ختم شوند، لذا ضروری است تا بیش از پیش به بسترهای فرهنگی و اجتماعی توجه و زمینه همگرایی مردم با طرح های مدیریت شهری در حوزه های مختلف فراهم آید. این موضوع مهم و اساسی در کنار انسجام و وحدت در تصمیم گیری کلیدواژه کسب رضایتمندی عمومی است و این همان چیزی است که در شوراها مورد توجه قرار گرفته است.