مسجدجامعی تاکید کرد:
چگونه روز پاکبان نامگذاری می‌کنیم اما نسبت به جان آنها بی‌تفاوتیم
عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت: وقتی نگران جان حیات وحش هستیم یا برای تکریم پاکبان‌ها می‌خواهیم روزی را به اسم آنها نامگذاری کنیم، چگونه می‌توانیم نسبت به جان پاکبان‌ها بی‌تفاوت باشیم؟
به گزارش معاونت ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران احمد مسجدجامعی که در جریان بررسی طرح اصلاح رویه‌ها و فرایندهای حاکم بر نحوه انجام فعالیت‌های خدمات شهری برای کاهش تلفات انسانی و نحوه حمایت از خانواده متوفیان در صحن شورای اسلامی شهر تهران سخن می‌گفت، با بیان این مطلب افزود: این کار یک مقدمه‌ای داشت و ما بعضی اوقات با ارائه طرح می‌خواهیم یک رویکرد را نشان دهیم؛ الان طرحی یک فوریتی درباره اهمیت حیات وحش در پایتخت به صحن آورده‌ایم که به حیات وحش و حیوانات آسیب نزنیم، آیا حیات رفتگرها کمتر از حیات وحش اهمیت دارد؟
وی افزود: در همین جلسه از طرحی دفاع کرده‌ایم که روزی را به اسم پاکبان بگذاریم و در دفاع از آن می‌گوییم چقدر پاکبان‌ها زحمت کشیده‌اند و بایستی روزی به نام آنها در تقویم شهر باشد، من هم موافقم ولی می‌گویم جان پاکبان‌ها در خطر است، شما می‌گویید یک روز را به اسم آنان بگذاریم؟
مسجدجامعی خطاب به اعضای شورای شهر با بیان اینکه شما به فکر آسیب ندیدن حیات وحش هستید آنوقت می‌خواهید به فکر آسیب ندیدن جان انسان‌ها نباشیم؟ تصریح کرد: بین گفتار و رفتار باید تناسب باشد، این که قوانینی وجود دارد و موظف است از کارگران حمایت کند خطابه است؛ در گزارش حقوقی‌ای هم که خانم نوری قرائت کردند، گفته‌اند این لایحه است؛ نخیر این لایحه نیست.
وی افزود: بعضی از صحبت‌هایی که در گزارش آورده‌اند مهم نیست، مثلاً عنوان کرده‌اند طرح با اصلاح رویه آغاز شده است ولی درست آن است که بگوییم باید در دستورالعمل‌ها بازنگری شود؛ خوب این را در متن گزارش درست کنید.
رئیس اسبق شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه این بحث از شوراهای پیشین یک سابقه‌ای دارد، تصریح کرد: اتفاقاً همان سالی که من مسئولیت جلسات شورا را بر عهده داشتم، یک پرونده‌ای بود به اسم آقای علی چراغی که ایشان را با پنجه بکس زدند و در خیابان در برابر فرزندش جان خود را از دست داد.
وی افزود: بعضی از همکاران که طرف قرارداد شهرداری بودند کارهای عجیب و غریبی کردند و پیگیری کردند که آن قتل را به قتل غیر عمد تبدیل کنند و قتل غیر عمد را بخرند؛ ما برای دفاع از حقوق یک کارگر پیگیری کردیم که نتوانند حق او را ضایع کنند و این قتل عمد را غیر عمد کنند.
مسجدجامعی در ادامه گفت: این موردهای پیش آمده را شخصاً پیگیری کرده‌ام اما به دلایلی در شورا مطرح نکردم؛ الان که مطرح شده می‌گویم که افغانستانی‌هایی که در ایران و در تهران در حین انجام کار جان خود را از دست داده بودند، هزینه انتقال اجسادشان به افغانستان تامین نمی‌شد.
وی با بیان اینکه ما در قبال این افراد مسئولیم، گفت: از شهر انسان محور سخن می‌گوییم و از حقوق حیوانات هم به درستی دفاع می‌کنیم ولی توجه نمی‌کنیم که اینها همسایه ما هستند و اگر اینها نباشند شهر ما چیزی کم دارد.
وی افزود: بر اساس این اتفاقات گفته‌ایم که شهرداری در رویه‌ها و قراردادهایی که با پیمانکاران و کسانی که مسئولیت دارند می‌بندد و طرف قراردادهای کلان هستند به گونه‌ای عمل کند که از حقوق اینها بتوان دفاع کرد.
وی با یادآوری تذکر هفته گذشته خود در صحن شورا گفت: هفته پیش گزارش دادم که در پارک شهر به سمت شورا می‌آمدم شخصی جلوی من را گرفت و گفت 64.000.000 ریال حقوق معوقه ما از سال قبل مانده است؛ به آنها گفته‌اند مبلغ 20.000.000 بابت واکسن کرونا از آن کسر خواهیم کرد، یعنی از این خط مقدم مقابله با کرونا در حوزه خدمات نه تنها تقدیر نمی‌شود بلکه می‌خواهند این مقدار هم از حقوق اندک آنها بکاهند.
مسجدجامعی با بیان اینکه مگر ما برای واکسن کرونا از دیگران چیزی گرفته‌ایم؟ گفت: مقصود من این است که تاکید کنم از حقوق اینها چه کسی باید دفاع کند؟ بله؛ درست است که باید در قراردادها رویه‌ای تازه بیاندیشیم؛ خوشبختانه از دور قبل هم از خون به ناحق ریختۀ زنده یاد علی چراغی کارهایی شروع شد و من گفتم این شورا هم قدم دیگری بر اساس نگرش شهر انسان محور بردارد و آن را تکمیل کند.
وی تصریح کرد: اینکه بگوییم آنچه در قوانین پیشین بوده اصلاح شده و برای همۀ موارد کافی است، خیر کافی نیست. همانطور که من می‌گویم روزی برای گل و گیاه در تقویم داریم ولی شما می‌گویید در عین حال یک چیزی دیگری هم بگذاریم.
مسجدجامعی با تاکید بر اینکه باید جنبه انسانی و نگاه انسانی خودمان را به کسانی که بدون آنها این شهر آسایش و آرامش پیدا نمی‌کند واقعاً حفظ کنیم، افزود: نباید به همین مقدار بسنده کنیم؛ نباید به روز پاکبان و روز باغبان و حقوق حیات وحش بسنده کنیم؛ بالاخره اینها آدم هستند «کد» نیستند؛ بالاخره شخصیت، شناسنامه و پیشینه و خانواده دارند و باید به عنوان انسان به آنها توجه کنیم و برای جلوگیری از ظلمی که به آنها می‌شود راهکاری که در قالب قرارداد و غیر قرارداد است پیدا کنیم.
301-14
