ناهید خداکرمی در نشست «مطالبات مدنی در مقابله با آلودگی هوا»:
هیچ برنامه‌ریزی مشخصی برای آینده پایتخت وجود ندارد
رییس کمیه سلامت شورای اسلامی شهر تهران گفت: اگر نگاهی به قانون هوای پاک بکنید، متوجه می‌شوید که یک قانون مترقی و بسیار خوب است. من با مطالعه آن متوجه شدم که شورا هیچ کدام از تکلیف‌هایی که این قانون برایشان مشخص کرده را روی زمین نگذاشته‌اند. تنها کارهایی که به جای دیگری وصل شده؛ به دولت، مجلس و... و کسی باید پیگیر وظایفی باشد که روی زمین مانده است.
به گزارش معاونت ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران ناهید خداکرمی در نشست «مطالبات مدنی در مقابله با آلودگی هوا» که به همت کمیته محیط زیست شورای شهر تهران در پارک شهر برگزار شد، درباره وظایف مردم و مسولین در قبال آلودگی هوا با ابراز تاسف از اینکه نگاه ما معطوف به آینده نیست تصریح کرد: ما در شرایطی در کشور به سر می‌بریم که همه مشکلات در هم تنیده شده اند. به عنوان مثال تا وقتی مساله تحریم حل نشود، مشکل مترو حل نمی‌شود، تا مشکل مترو حل نشود، مشکل آلودگی هوا حل نمی‌شود. تا مساله حفظ باغات برای همه مردم اهمیت نداشته باشد مشکلات وابسته به آن حل نمی‌شود. من گاهی وقتی در صحن شورا با پرونده‌ای مواجه می‌شوم که صاحب باغ 4000 متری اصرار دارد که زمینش باغ نیست، مدام می‌گویم چطور مالک دلش می‌آید که این باغ ارزشمند را صرفا برای منافع امروزش تخریب کند؟ او حق مالکانه و حقوق مکتسبه دارد و حق او برای تخریب به همین سادگی محفوظ است.
وی با اشاره به اینکه ما از نظر فرهنگی افول کرده‌ایم گفت:« گاهی که کودکی خودمان را به کودکی های امروز قیاس می‌کنم آه می‌کشم؛ چرا که سیستم امروز باعث افول فرهنگی ما شده است. در دوستداری طبیعت افول کرده‌ایم، در دوستدار سلامت بودن افول کرده‌ایم و همه این‌ها به خاطر مشکلات در هم تنیده شده کشور است».
او با طرح مثالی درباره شایعاتی مبنی بر برداشتن اجبار غربالگری دوم در دوران بارداری گفت: «شاید این روزها بحث برداشتن اجبار برای غربالگری را شنیده باشید. گویا گفته‌اند آزمایش غربالگری را اجباری نکنید تا بچه‌ها حتی در صورت معلولیت هم به دنیا بیایند. مهم این است که جمعیت زیاد شود و اینکه این جمعیت چگونه باشد مهم نیست. ببینید که به کجا رسیده‌ایم... در بحث محیط زیست هم ماجرا همین است؛ یعنی همه اش دنبال راه حل‌های یک روزه و به عبارتی با قهر کردن با آینده‌ایم. ما همه با آینده قهر کرده‌ایم، اصلا به این فکر نمی‌کنیم که فردا چه اتفاقی قرار است بیفتد. به همین دلیل است که امروز، باید بنای جدیدی داشته باشیم و از فرصتی که پیش آمده، نهایت استفاده را ببریم. باید این اتاق‌های فکرمان را تقویت کنیم و به آینده بازگشت کنیم. هنوز هم برنامه های اجرایی ما، پایه‌هایش را 50 سال پیش برنامه‌گذاران تهران، با فکرهای بزرگشان بنا کرده‌اند و امروز هنوز برنامه‌ها، روی خط آن فکرها می‌چرخد. اگر می خواهیم فقط به امروزمان فکر کنیم برای فردا به جایی نمی‌رسیم. »
او در ادامه افزود:«اگر نگاهی به قانون هوای پاک بکنید، متوجه می‌شوید که یک قانون مترقی و بسیار خوب است. من با مطالعه آن متوجه شدم که شورا هیچ کدام از تکلیف‌هایی که این قانون برایشان مشخص کرده را روی زمین نگذاشته‌اند. تنها کارهایی که به جای دیگری وصل شده؛ به دولت، مجلس و... و کسی باید پیگیر وظایفی باشد که روی زمین مانده است. اینجا تهران پایتخت ایران است و فقط یک شهر نیست، تمام ساختمان‌های درون این شهر که متعلق به قوه قضاییه، مقننه و مجریه و مستقر هستند باری را بر دوش تهران می‌گذارند که نتیجه آن مصرف انرژی است، و آلودگی هوا و رفت و آمد زیاد و خودروی زیاد را سبب می‌شود. انگار همه چیز دست به دست هم داده که هوای تهران و دیگر کلان‌شهرها آلوده شود. بنابراین به نظر می‌رسد که ما باید کمپینی مثل کمپین نگاه آینده پایه گذاری بکنیم. تا برنامه‌ریزی‌ها فقط برای امروز نباشد.»
خداکرمی تصریح کرد: «دوباره به ماجرای افزایش جمعیت بر می‌گردم؛ ساده‌ترین کار این است که جلوی آزمایش غربالگری گرفته شود، کسی فکر نمی‌کند که 200 هزار نفری که سالانه از کشور خارج می‌شوند و ما بزرگشان کردیم، به مدرسه فرستادیمشان، دانشگاه فرستادیم و الان وقت ازدواج و فرزند‌آوری‌شان بود از اینجا رفته‌اند. صرفا چسبیده ایم به مثلا 5هزار سقطی که ممکن است به واسطه غربالگری ایجاد شود. من این مثال را می‌زنم تا متوجه شویم که نگاهمان متوجه به آینده نیست. از یکی ازنمایندگان مجلس پرسیدم اصلا با مردم صحبت کرده‌اید؟ پرسیده‌اید که دغدغه‌تان چیست؟ اصلا از خودتان سئوال کرده‌اید مردم برای چه دلیلی باید فرزندآوری کنند وقتی توان و انگیزه آن وجود ندارد؟ حتی ممکن است خانواده‌های ثروتمند هم اقدام به فرزندآوری نکند چون فردا را نمی‌بینند. »
رئیس کمیته سلامت شورای شهر تهران در پایان خاطرنشان کرد:«چند کانون مهمی که آلودگی هوا را به اینجا رسانده است را با هم مرور کنیم. انرژی ، حمل و نقل، صنایع، کشاورزی و پسماند به عنوان کانون‌های اصلی آلودگی هوا شناخته می‌شوند. پسماند مال ما در شورای شهر و شهرداری. ما زباله‌ها را جمع می‌کنیم. آقای مهندس میلانی طی این سال‌ها دویدند تا طرح جامع پسماند را تدوین کنند، اما مساله کشاورزی و حمل نقل چه می‌شود؟ بخشی از این مسائل هم با ماست، اما فقط راهبریم. خطوط و منابع اولیه مال ماست، اما آن کسی که باید تامین کننده باشد دست ما را نمی‌گیرد. به قول دوستمان تا وقتی که مرگ بر این و مرگ بر آن می‌گوییم کارهای ممکلت را پیش نمی‌بریم. همه چیز در هم فشرده شده و جز فریاد کاری نمی کنیم. در شورای شهر تهران با اینکه وظیفه مان این است که فقط به شهرداری تذکر دهیم اما بارها به دولت تذکر دادیم، درگیر هم شدیم و هزینه هم دادیم. واقعا دادستان تهران به عنوانمدعی‌العموم ، حتما باید مدعی شود و به دنبال تولید کننده آلاینده در تهران باشد . در آن صورت مشخص می‌شود همه متهم و مقصریم و باید زندان برویم و این همان تلخی ماجراست. »
