با حضور محمدجواد حق‌شناس برگزار شد:
رونمایی از کوچه، سردیس و کتاب یادنامه‌ی استاد مرتضی ممیز
رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در خصوص نامگذاری کوچه‌ای به نام استاد ممیز، گفت: برخی مواقع کوچه‌هایی است که از شاهراه‌های این شهر مهم‌تراند. شاید می‌شد خیابان عریض و طویلی را انتخاب کنیم، اما چه نسبتی با هنر و خانه هنرمندان داشت؟
به گزارش معاونت ارتباطات و بین‌الملل شورای اسلامی شهر تهران، مراسم نکوداشت ۸۴ سالگی زنده‌یاد استاد مرتضی ممیز همراه با رونمایی از کوچه، سردیس و کتاب یادنامه‌ی ایشان با حضور شهردار تهران، رئیس کمیسیون فر هنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران و تعدادی از مدیران شهری، مسئولان و هنرمندان رشته‌های مختلف هنری برگزار شد.
محمدجواد حق‌شناس در این مراسم با اشاره به انتقادات اخیر نسبت به شورای شهر در خصوص نامگذاری‌ها، گفت: مدتی است که منتقدین عزیز و کسانی که تحولات شورای شهر را دنبال می‌کنند، با تخفیف و استخفاف و طعن می‌گویند این چه کاری است که شما به سراغ نام‌ها رفته‌اید؟ اما از خود نپرسیده‌اند که اگر نام نبود، چه نشانه‌ای برای معرفی فرهنگ و اندیشه و هنر وجود داشت؟ نام نشانه‌ای است برای انتقال تجربه از گذشته به آینده. اگر نام‌ها نبودند تاریخ نبود، جغرافیا نبود و شاید کلا نشانی از علم و اندیشه و فرهنگ و هنر نبود.
او گفت: امروز هشتاد و چهارمین سالروز تولد بزرگمردی است که در تاریخ هنر این سرزمین به‌ویژه در گرافیک و عکاسی و نقاشی و تربیت صدها دانشجویی که امروز هرکدام نامی مطرح در هنر ایران شده اند، ماندگار شده است و این نتیجه سالیان تلاش و کوشش اوست که تا آخر عمر از پای ننشست.
حق‌شناس افزود: سال گذشته قرار گذاشتیم که بوستان و خانه هنرمندان و حداقل معابر اطراف را با نام‌های ماندگار جاودانه کنیم.
او ادامه داد: برخی مواقع کوچه‌هایی هستند که از شاهراه‌های این شهر مهم‌تراند. شاید می‌شد خیابان عریض و طویلی را انتخاب کنیم، اما چه نسبتی با هنر و خانه هنرمندان داشت؟ این روزها در معرض طعنه‌های بسیاری هستیم که چرا نام‌هایی را روی گذرهای این شهر گذاشتید که برخی تمایل به دیدن این نام‌ها را ندارند؟
همچنین در این مراسم پیروز حناچی شهردار تهران نیز حضور داشته و در مورد استاد ممیز سخن گفت.
او در خصوص رابطه استاد ممیز و خانه هنرمندان گفت: اقدامات بسیاری از استاد ممیز به یادگار مانده که یکی از آنان همین خانه هنرمندان بود. ایشان طی یک تصمیم به موقع و به جا پادگانی را به خانه هنرمندان تبدیل کردند.
در این مراسم که با اجرای امرالله فرهادی همراه بود، هنرمندانی همچون ایرج راد، سیف‌الله صمدیان، ساعد مشکی و فرزاد ادیبی درخصوص مرتضی ممیز و جنبه‌های مختلف هنر او صحبت کردند. همچنین بهروز غریب‌پور، از دیگر سخنرانان مراسم، که نتوانسته بود خود را به این نکوداشت برساند، متی خطاب به مرتضی ممیز نوشته و ارسال کرده بود که توسط سیف‌الله صمدیان قرائت شد.
در بخش پایانی نوشته‌ی غریب‌پور آمده بود: «من ایمان دارم که او امروز شاهد ماست و با آن چشمان نافذ عقاب‌گونه نگاه‌مان می‌کند و در دل بر بانیان این اقدام شیردلانه و وفادارانه آفرین می‌گوید و به جای همه‌ی اعضای شورای شهر در گوش آقای حق‌شناس خواهد گفت: شما کارَت درست است برادر! شما هم عافیت‌طلب نیستی و فرقت با دیگران در این است که حقیقتاً درد هنرمندان را درک می‌کنی و واقفی که مقام و منصب ماندگار نیست اما شرافتمندبودن می‌تواند ماندگاری به بار آورد. شما فرقت با دیگران اگر از زمین تا آسمان نباشد، کمتر از آن نیست.»
در پایان این مراسم، از پنجمین کتاب «دفترهای تهران» که با عنوان «ممیز / ...» و توسط فرزاد ادیبی تهیه و گردآوری شده بود، رونمایی شد و نسخه‌هایی از آن به شرکت‌کنندگان در مراسم اهدا گردید.
از دیگر نویسندگان و هنرمندان حاضر در این نشست می‌توان به خانواده استاد مرتضی ممیز، برخی اعضا انجمن طراحان گرافیک ایران، افشین شاهرودی، مریم زندی، ساعد نیک‌ذات، حسن غفاری، شاهرخ تویسرکانی و مدیران و مسئولانی همچون محمدرضا جوادی‌یگانه (معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران)، برزین ضرغامی (مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران)، تورج فرهادی (شهردار منطقه 6 تهران)، مجید رجبی معمار (مدیرعامل خانه هنرمندان ایران)، عباس سجادی (معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری منطقه یک تهران)، علی غیاثی (مدیرکل امور استان‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) اشاره کرد.
