احمد مسجدجامعی در جلسه شورای اسلامی شهر تهران اظهار داشت

تعدیل سرمایه های انسانی در رسانه ها، تضعیف صدای شهر و شهروند است

عضو شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به ادامه بیکاری روزنامه نگاران در این روزها گفت: نباید به سرمایه انسانی در رسانه ها بی توجهی کرد. تعدیل سرمایه های انسانی در رسانه ها به هیچ وجه صلاح نیست. چرا که به تضعیف صدای شهر و شهروندان می انجامد.

به گزارش معاونت ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران،  احمد مسجدجامعی در دویست و بیست و سومین جلسه شورا در طی سخنانی گفت : طرحی با عنوان «رویداد تهران 1400» داشتیم که با توجه به وضعیت اقتصادی کشور باید از هرگونه اقدام پر هزینه پرهیز کرد. ولی در عین حال نباید آن را فراموش کرد.

عضو شورای شهر تهران در ادامه افزود: مقدمات این طرح در شوراهای پیشین هم بود. در این دوره هم پی گیری شد و به تصویب رسید. مدتی هم معاون برنامه ریزی و بعدها معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران جلساتی برای آن برگزار می کرد. اما تاثیری از آن نمی بینیم.

بازخوانی تهران 1400 یک ضرورت است

وی با اشاره به اقدام روزنامه ایران مبنی بر انتشار روزانه ضمیمه ای با عنوان ایران 1400 بیان داشت: از روزنامه ایران بابت انتشار این ضمیمه روزانه تشکر می کنم. بخشی از این یادداشت ها به تهران بر می گردد که اقدام خوبی است. پیشنهاد می دهم روزنامه همشهری هم به شکلی طرح بازخوانی تهران 1400 را از تیر یا مرداد امسال شروع کند. تا مرداد سال آینده یک سال وقت در اختیار است.

احمد مسجدجامعی با بیان این که چنین برنامه ای هزینه ای ندارد و به دانش عمومی هم کمک می کند، یادآور شد: این کار به نوعی استقبال از تهران 1400 است، و تفاوتی که دارد این است که روزنامه ایران، تمام کشور ایران را می بیند و ما در همشهری، پایتخت ایران را می بینیم.

این تهران پژوه به تصویب قانون بلدیه به عنوان آغاز تحقیقات اشاره کرد، و گفت: سال 1285 شمسی قانون مشروطه به تصویب رسید، و قانون بلدیه هم جزء اولین قوانینی است که تصویب شد. علاوه بر این، روز تهران هم روز تصویب قانون بلدیه است. بنابراین اگر سال 1285 را مبنا قرار دهیم، حدود 120 سال می شود . این زمان بخشی از دوران قاجار را هم در بر می گیرد. یعنی تحولات پایتخت از زمان تصویب قانون بلدیه تا 1400 مورد نظر قرار بگیرد. انتشار این ضمیمه در رسانه ها و به ویژه روزنامه همشهری، که یک روزنامه شهری است، امری ضروریست و این کار نه تنها هزینه ای ندارد، که باعث عمق بخشیدن به آگاهی عمومی هم هست.

تضعیف صدای شهر و شهروند

مسجدجامعی در ادامه به بیکاری روزنامه نگاران در این روزها پرداخت و اظهار داشت : نباید به سرمایه انسانی در رسانه ها بی توجهی کرد. سال گذشته سوزنی به خودمان زدیم و به همشهری تذکر دادیم و امسال تذکر به سایر رسانه هاست که در این شرایط سخت به موضوع تعدیل نیروی انسانی دقت و توجه کنند. در این روزها شاهدیم که برخی روزنامه نگاران در رسانه ها بیکار شده اند. در همین ردیفی که خبرنگاران حوزه شورای شهر می نشینند، ظرف این مدت با صندلی های خالی سه نفر از همکاران رسانه ای مواجه هستیم که کارمند روزنامه ها و خبرگزاری ها هستند. من بعضی از این دوستان را می شناسم که بیش از یک دهه است در بخش شهری یک روزنامه یا رسانه کار می کنند.

عضو شورای شهر تهران با بیان این مطلب که اگر بحران هست، برای همه ما هست. این پرسش را طرح کرد که چطور در این شرایط دشوار و بحران، همبستگی اجتماعی را که مدام از آن در همین رسانه ها حرف زده می شود، کنار گذاشتیم؟

وی افزود : اتفاقا جلوه این همبستگی را باید در همین روزنامه ها و خبرگزاری ها که خود مدام از همبستگی می گویند، دید. نه اینکه گفته شود چون مشکل داریم، پس نیروی انسانی را تعدیل می کنیم. امروز هم دیدم دولت از اصحاب رسانه گفته است. با همه این ها شاهدیم که در حوزه شورای شهر، سه نفر از سه رسانه مختلف کنار گذاشته شده اند. دست کم دو تن از آن ها، بیش از ده سال سابقه کار دارند. باید برای این فکری کنیم تا راه بهتری برای این شرایط سخت پیدا شود. لازم است ریاست محترم شورا و اعضای محترم و دولت و انجمن های صنفی و دیگر دوستانی که در این عرصه مشغولند، برای پاسخ به این مسائل فکری کنند، و دست کم خبرنگاران حوزه شهری را دریابند. این گله وجود دارد که ما در این شرایط باید بیشتر باهم همکاری کنیم. تعدیل سرمایه های انسانی در رسانه ها به هیچ وجه صلاح نیست. چرا که به تضعیف صدای شهر و شهروندان می انجامد.

آثار هنری ، آثار تاریخی و فرهنگی را هم شامل می شود

در ادامه جلسه، درباره ماده پنج طرح « تعیین حریم آثار هنری در فضاهای عمومی شهر تهران » بحث و تبادل نظر شد. مسجدجامعی در این خصوص گفت: این طرح می گوید « به منظور جلوگیری از آُسیب های فنی و تکنیکی به آثار هنری ...» که در این ماده از واژه «هنری» استفاده شده، اما مقصود همان آثار هنری، تاریخی و فرهنگی است. مثلا سر در دانشگاه تهران، اثر مرحوم کورش فرزامی است، و در اواسط دهه 40 کار شده و بسیار هم ارزشمند است. نمادی از یک کتاب باز و گشوده است که در برابر دیدگان عموم قرار دارد و با دانشگاه و کتاب فروشی و مانند این ها متناسب است. این سردر یک اثر هنری ارزشمند است. اتفاقا شهرداری و سازمان زیباسازی هم به همین نتیجه رسیده اند، و در دوره پیش آن را مرمت و بازسازی کردند.

وی به مورد دیگری از این گونه آثار اشاره کرد و گفت : مثلا مرحوم آقای حائری، نوه آشیخ عبدالکریم که مسوول نسخ خطی کتابخانه مجلس بود، یک استانبولی در دفترش داشت که مجموعه ای از حروف فلزی را داخل آن ریخته بود، و می گفت این ها عدل مظفر است. عدل مظفر بالاسر مجلس شورای ملی بود. اگر به حروف ابجد حساب کنیم، سال تصویب قانون مشروطه است، و الان در موزه مجلس در بهارستان است. یا همین سردر پارک شهر که ثبت شده است .

 مسجدجامعی از سخنان خود نتیجه گرفت: به نظرم اگر واژه «هنری» تبدیل به «هنری ، فرهنگی و تاریخی» بشود بهتر است. این جزء کارهایی است که سازمان زیباسازی انجام می داده است.

223-11