احمد مسجدجامعی در واکنش به ساخت موزه سیمان ری تاکید کرد
کار شهرداری موزه داری نیست
عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت: کار شهرداری موزه داری نیست. باید ببینیم با ساخت و ساز موزه سیمان ری چه اتفاقاتی در شهر می افتد.
به گزارش معاونت ارتباطات و امور بین الملل شورای اسلامی شهر تهران، احمد مسجدجامعی در دویست و دوازدهمین جلسه شورا و در تذکری نسبت به آگهیهای شهرداری تهران برای بازآفرینی و طراحی موزه سیمان ری، گفت: این طرح از زمانی که آقای جهانگیری در سال 83 وزیر صنعت بود، مطرح شد که من هم در برخی جلساتشان حضور داشتم. اما آن موقع بنا بود وزارت صنعت این موزه را بسازد، نه اینکه شهرداری هزینهاش را بدهد.
دولت برای ساخت موزه کمکی نخواهد کرد
عضو شورای شهر تهران با یادآوری این نکته که الان شهرداری در اجرای برنامههای خودش مانده، و دولت هم قطعا نمی تواند در ساخت موزه سیمان ری کمک کند، گفت: من برای راه افتادن این موزه بسیار مشتاق هستم. حتی برای اجرایی شدن آن با برخی مراجع و دستگاههای مربوطه هم همکاری کردم. اما چند نکته در این باره وجود دارد که حائز اهمیت است.
دو اثر مهم تاریخی، محدودیتهایی برای ساخت و ساز ایجاد میکند
وی افزود: در کنار این موزه، دو اثر مهم وجود دارد. یکی چشمه علی است، که از مهمترین آثار تاریخی ثبت شده تمدنی در ایران است، که با توجه به حفاری های انجام شده نشان از تهرانی هفت هزار ساله در این سکونت گاه دارد. و دیگری هم دژ رشکان، مربوط به پایتخت بهاره اشکانی است که خیلی هم به آن نمی پردازند. هر دوی این آثار باعث شده که محدودیت های ساخت و ساز در این نواحی اعمال شود.
مسجدجامعی با بیان این مطلب که، من سه بار از این کارخانه بازدید داشتم، و آخرین بار به همراه آقای خلیل آبادی، عضو محترم شورا بود، تاکید کرد: باید بگویم آن کارخانه گرههای حقوقی و مالکیتی هم دارد که روشن نیست. علاوه بر این مردم هم ادعاهایی دارند که با ما مطرح کردند، و حل آنها به این سادگی ها نیست.
جایگاه طرح موزه سیمان ری در یک فضای شهری مشخص شود
عضو شورای شهر تهران سپس به ارتباط شهرداری با این موزه پرداخت و گفت: طرحی که هست اگر صرفا ساخت موزه باشد، به ما مربوط نمی شود. آن هم موزه سیمان. اگر مثلا موزه مردم شناسی است، یا موزه نان در مجموعه سیلو است، به زندگی و فرهنگ جاری مردم مرتبط است. اما موزه سیمان خیلی فنی و تخصصی است. یعنی فعالیتی است در حاشیه فعالیتهای شهرداری.
وی با تاکید بر این که ساخت چنین موزهای به شهرداری مربوط نمی شود، گفت: ورود شهرداری برای ساخت این موزه، زمانی قابل توجیه است که آن مکان به یک فضای شهری تبدیل شود، تا با آن بتوان به پویایی شهر فکر کرد. لازمه این برنامه این است که طرح موزه، در یک مجموعه بزرگتر تعریف شود، که در آن روال زندگی اجتماعی و تاثیر آن بر فضای شهری روشن باشد، و جایگاه این طرح در منظومه فضای شهری مشخص شود.
استحکامبخشی، حفظ اصالت بنا و ایجاد کاربریهای جدید، ضرورتهای احیا موزه سیمان ری است
مسجدجامعی با ذکر این نکته که طرح احیا و بازآفرینی طبعاً چند مرحله دارد، بیان داشت: اول استحکام بخشی است. این بنا تقریباً صد ساله است. آثار و ماشین آلاتی در این جا هست که در کارخانه "زیمنس" هم که بنیانگذار کارخانه بوده، نیست. زیمنس شرکتی آلمانی است که در جنگ جهانی دوم به کلی از بین رفت. ولی نمونه ماشین آلات آن در اینجاست. و خیلی هم ارزشمند است. بنابراین اولین مساله آن استحکام بخشی سازه ها و بناهای مجموعه صد ساله است، که سال ها تعطیل بوده است.
وی افزود:نکته دوم، آن است که طرح مرمت بایستی همراه با حفظ اصالت بنا و آثار باشد. سوم اینکه طرح احیا، باید با فضاهای جدید و کاربری های جدید همراه باشد. چون قرار نیست اینجا دوباره کارخانه سیمان شود.
مسجدجامعی در ادامه گفت: این کار، یک کار ارزشمند تاریخی است. و این جا باید نجات پیدا کند. اما نخست زمان بندی می خواهد، که قطعا بیش از یک سال است. همچنین فضا و بنای این کارخانه بسیار گسترده است. طوریکه فقط بخش اداری آن به یک دانشگاه تبدیل شده است. بنابراین نیازمند بودجه زیادی است، که دولت در شرایط فعلی قطعا هیچ کمکی نخواهد کرد. و وضعیت مالی شهرداری هم آنقدر سخت و دشوار است که بهتر است به زخم های خودش بزند.
ساخت موزه ری نیمهکاره رها خواهد شد
وی در پایان این بخش از تذکر خود اظهار داشت: اگر فرض را بر این بگذاریم که همه چیز بر وفق مراد باشد، باز هم ساخت این مکان زمان زیادی میبرد. و این در حالی است که ما عملا بیش از یک سال وقت نداریم. و کاری با این عظمت نیمه کاره رها می شود. بنابراین پیشنهادم این است که قبل از شروع عملیات، گزارشی به شورا داده شود. چون در طرح های 5 ساله و برنامهریزیهای دیگر اثری از این طرح نیست. و همانطور که گفتم وسعت آن هم بسیار است، و احتمالاً شورا می تواند در اجرای آن کمک موثری داشته باشد.
14-212