چمران در آغاز سی و ششمین جلسه شورا: 2-36
مکتب حاج قاسم و شهدا باید برای نسل جوان و آینده به درستی تبیین شود
رییس شورای اسلامی شهرر تهران با اشاره به دومین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی تاکید کرد: باید یاد و نام شهدا را گرامی و بزرگ بداریم و الگویی مناسب برای جوانان و نسل آینده تبیین کنیم.
به گزارش پایگاه خبری شورای اسلامی شهر تهران، مهدی چمران رئیس شورای اسلامی شهر تهران ، سی و ششمین جلسه شورا را با گرامی داشت یا و نام شهدای انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، مدافعین حرم و شهید عزیز و بزرگوار سردار دل ها، حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس آغاز کرد.
وی سپس با اشاره به آغاز سال 2022 میلادی ابراز امیدواری کرد که این سال، سال مناسبی برای کشور ما و مردم جهان باشد و سالی باشد که مستکبرین چنگال‌های خود را از بدن مستضعفان دنیا بیرون بکشند و مردم زندگی آرامی را دنبال کنند.
چمران در همین رابطه ادامه داد: متاسفانه کسانی که دم از عیسی مسیح میزنند، و او را سمبل انسانیت، برابری و محبت می‌دانند، بدترین جنایات را هم در تاریخ و هم اکنون مرتکب شده و میشوند.
رییس شورای اسلامی شهر تهران همچنین با اشاره به اینکه روز گذشته سالگرد انتشار پیام تاریخی حضرت امام به گورباچف مرد اول سیاست اتحاد جماهیر شوروی سابق بود، گفت: این پیام زمینلرزهای در دنیا بود و کمتر کسی فکر میکرد که امام چنین پیامی را با آن صلابت خطاب به ابرقدرت جهان منتشر کند و در نتیجه همه دیدیم که چطور پیام امام عملی شد و صدای شکستن تخت کمونیسم به گوش همگان رسید و این تفکر از دنیا رخت بر بست.
چمران در ادامه سخنان خود سالگرد وفات آیتالله مصباح یزدی را یادآور شد و افزود: امروز 12 دیماه و سالگرد وفات آیت الله مصابح یزدی است و این روز را تسلیت عرض میکنیم و امیدواریم که جایگزینهای مناسبی برای جای خالی این دانشمندان بزرگی که با رفتن آن ها سلمه ای به جامعه اسلامی ما وارد میشود، داشته باشیم.
رییس شورای اسلامی شهر تهران به سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی اشاره نمود و تصریح کرد: فردا 13 دیماه روز جهانی مقاومت و دومین سالگشت شهادت الگوی اخلاص، شهادت و شجاعت، مرد عمل، حاج قاسم سلیمانی است که یکی از مهمترین مسائل روز ماست.
وی افزود: همانطور که بارها تاکید کرده ام زندگی شهدا و به ویژ مکتب حاج قاسم به درستی برای جوانان و نسل آینده تبیین شود. همیشه میگویم، بایستی یاد و نام شهدا را بزرگ بداریم، نه به خاطر اینکه آنان نیاز داشته باشند، بلکه این ما هستیم که به ایشان نیاز داریم.
