مدیریت یکپارچه شهری نیاز دیروز ، ضرورت امروز
مدیریت یکپارچه شهری نیاز دیروز ، ضرورت امروز
قریب به سه دهه است که موضوع اداره متمرکز شهر تهران به یکی از مسایل همیشگی مدیریت شهری تبدیل شده است.
پس از پایان جنگ تحمیلی و در دوره سازندگی که روند اداره شهر تهران به شیوه ای مدرن و مشابه با سایر کلانشهرهای جهان دنبال می شد، همواره دغدغه مدیریت شهری پایتخت، ایجاد سیستمی یکپارچه ومتمرکز جهت اداره مسایل کلانشهر تهران بوده است اما ساختار بورکراسی کشور این زمینه را فراهم نمی کرده است.
اکنون که مدیریت شهری تهران دارای تعامل خوبی با قوه مجریه است، شاید شرایط بیش از هر زمان دیگری برای فراهم کردن زمینه ایجاد مدیریت یکپارچه شهری فراهم باشد.
واقعیت آن است که ایجاد سیستمی بهینه و فاقد دوباره کاری و سعی وخطا، بدون هماهنگی و نظام برنامه ریزی متمرکز ممکن نیست.
نمی توان بدون داشتن چشم اندازی از طرحهای توسعه ، نوسازی وبهسازی شهر ، برآورد مناسبی از نیازهای حوزه زیرساخت داشت، بدون دارا بودن کنترل مناسب بر ترافیک، سیستم عوارض ، شماره گذاری خودرو و معابر ورودی شهر ، نمی توان نظام بهینه ای برای حمل ونقل شهری طراحی نمود و مجزا از فرایند وصول مالیاتها وعوارض کسب وکار نمی توان سخن از درآمد پایدار مدیریت شهری گفت.
امروز مدیریت شهری وارث انباشتی از معضلات، انتظارات پاسخ داده نشده و اولویتهای بر زمین مانده است و حرکت در این مسیر بدون همراهی ، هماهنگی ویکپارچگی در نظام مدیریت شهری ممکن است.
دیگر دوران مدیریت جزیره ای و مستقل و منفک در حوزه های مختلف زیرساخت، انرژی، ارتباطات، آموزش، حمل و نقل و کسب و کار گذشته است و برای ارائه خدماتی بهتر بایست تمامی این حوزه ها بمثابه اعضای یک پیکره واحد، هماهنگ، منسجم و هم راستا عمل کنند.
فلسفه تشکیل شوراها، چابک سازی دولت و واگذاری بخشی از وظایف دستگاههای دولتی به این نهاد مردم سالار است که این اقدام می تواند در حوزه ایجاد مدیریت یکپارچه شهری و واگذاری وظایف تصدی گری دستگاههای دولتی در امورمختلف به مدیریت شهری ظهور یابد.
نگارنده با توجه به پیگیری مستمر موضوع انتقال شرکت راه آهن شهری تهران و حومه که متولی ساخت و بهره برداری خطوط متروی تهران بود و خوشبختانه این انتقال از وزرات کشور به شهرداری تهران از طریق شورای عالی اداری به نتیجه رسید و ثمره آن در تکمیل و راه اندازی خطوط فعلی متروی تهران در دسترس شهروندان تهرانی می باشد، انتقال فعالیتهای مشابه تصدی گری دولت به مدیریت شهری را امکان پذیر دانسته و امیدوارم در این دوره دولت و مدیریت شهری، اولویتهای انتقال به سرعت مشخص گردیده و بصورت موردی پیگیری ویژه گردد تا فرایند انتقال از طریق شورایعالی اداری و تصویب مقررات لازم مانند تجربه موفق مترو به نتیجه برسد.
به نظر می رسد شرایط فعلی بهترین فرصت برای تحقق این امر است، مدیریت یکپارچه شهری که نیازی در گذشته بود و امروز به ضرورتی انکار ناپذیر تبدیل شده است.
